۱۳۹۹ دی ۱۶, سه‌شنبه

درنگی در شعری از پروین اعتصامی (۶)

 پروین اعتصامی، نگین درخشان بر تاریخ ادب پارسی

  پروین اعتصامی
(۱۹۰۷ ـ ۱۹۴۱)
 
تحلیلی
از
ربابه نون
 
 
۱

سوی بتخانه مرو، پند برهمن مشنو

بت پرستی مکن، این ملک خدائی دارد

 
همانطور که ذکرش گذشت،
بت الله  
در
بتکده کعبه
بزرگ ترین بت بتکده کعبه بوده است.
بت بتهای شخصی
بت جامعتی
 بوده است.  
 
بدین طریق
دیالک تیک بت شخصی و  بت جامعتی
تشکیل می یافت:
هر کس، بت شخصی و یا خانوادگی خود را داشت
و
 جامعه
بت جامعتی خود را.
 
الله 
بت جامعتی بود.
 
حضرت محمد
بت الله
را
یعنی 
بت مادی و مشخص جامعتی ـ زمینی
را
نفی می کند
 و
با
الله غیرمادی و انتزاعی جامعتی (جهانی) آسمانی
جایگزین می سازد.
الله
می شود
خدای هر چه که هست
از
ذرات تا کاینات
از حشرات تا حیوانات
از
اجنه تا ملائکه و انسان.
 
سؤال این است که
 اعضای جامعه که بت شخصی و جامعتی خود را از دست می دهند،
یعنی
بی خدا
می شوند،
چه می شوند؟
 
حضرت محمد به همین سؤال ما با اولین شعارش جواب می دهد:
انا عبد الله
آتائک الکتاب
و
جعلنی نبیا
 
من
بنده الله هستم.
(مثل پدرش که بنده بت الله بود و اسمش عبدالله بود.)
الله
کتابی برای من نازل خواهد کرد و من پیامبر شما خواهم بود.
 
وقتی
پیامبر الله
بنده الله باشد،
جایگاه بقیه اعضای جامعه معلوم است.
 
بدین طریق
بشریت
به
درجه بندگان الله
یعنی
به
 درجه بی همه چیزان جهان
تنزل می یابند.
 
به
درجه زباله ای که حتی بت شخصی و خانوادگی ندارد.
چه رسد به داشتن ملک و مال و وسایل و ابزار کار و گاو و گوسفند و غیره.
 
این بدان معنی است
که
حضرت محمد
با
انقلاب اسلامی
جامعه اشتراکی اولیه
را
به
جامعه طبقاتی برده داری
تبدیل می کند
و
اعضای جامعه 
را 
در 
حرف 
(تئوری، تئولوژی)
بندگان الله انتزاعی می سازد
و
سلب آزادی و استقلال نظری و عملی می کند
و
در
عمل
(پراتیک)
بندگان طبقه اشراف بنده دار و روحانی (آل عبا)
 
ترفند عوامفریبانه رسول الله 
آزادی جا زدن همین بندگی فکری و مادی
است:
همین بندگی ایده ئولوژیکی الله آسمانی و بندگی مادی و اقتصادی و عملی اربابان بنده دار زمینی.
 
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر