۱۳۹۷ مهر ۵, پنجشنبه

پای منبر دکتر مرتضی محیط و پامنبری های او (۲۰)


مرتضی محیط
(متولد ۱۳۱۴ در شوشتر خوزستان)
نویسنده و پژوهشگر
مقیم کالیفرنیا
حوزهٔ فعالیت او بیشتر در زمینهٔ مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است.
وی از حامیان جنبش سبز و از مخالفان حملهٔ نظامی به ایران است و آن را با هدف نابودی ایران تحت عنوان دخالت بشردوستانه می‌داند.
یادداشتی بر مفهوم "چپ ملی" در دیدگاه دکتر مرتضی محیط
نویدنو
 
تلخیص، ویرایش و تحلیل
از
یدالله سلطان پور
 
تز پنجم  پامنبری ها:
  کمونیست ها 
بر اساس آموزش های مانیفست کمونیستی مارکس و انگلس 
به
 اتحاد جهانی طبقه کارگر و همه زحمتکشان جهان 
علیه بورژوازی 
به عنوان یک طبقه جهانی 
اعتقاد دارند .
 این باور که در مانیفست کمونیستی مارکس و انگلس 
و 
در عصر رونق و رقابت بورژوازی در اروپا 
به صورت آشکار بیان گردیده است 
و
 با 
رقابت بورژوازی این کشورها برای توسعه بازارها 
 به
 دو جنگ ویرانگر جهانی 
و
 بسیاری از جنگ های منطقه ای در گوشه و کنار جهان انجامید 
و
 کارگران و زحمتکشان کشورهای مختلف را قربانی کرد،
 امروز 
در
 دوران جهانی سازی و نئولیبرالیسم 
که 
با استفاده از سیستم های مدیریتی و امکانات ارتباطی پیشرفته 
 برای برنامه ریزی، نظارت و کنترل بر زنجیره کامل فرآیند مکان یابی، منبع یابی، تجهیز، تولید و بازاریابی و توزیع گسترده محصول در گستره جهانی 
برای 
سرمایه 
به مثابه یک طبقه جهانی 
تحقق عینی یافته 
و 
بورژوازی کشورهای مختلف نیز در یک زنجیره ای از تقسیم کار جهانی در آن
 از نقش فزاینده ای برخوردار شده اند، 
شاید مهم ترین حقیقت در باره سرمایه داری امروز در جهان است. 
این در مورد بورژوازی ایران هم صدق می کند. 
یعنی این بورژوازی اساسا فاقد ظرفیت ملی و ضدامپریالیستی است.

تردیدی نیست 
که 
جنبش ملی شدن نفت را به نوعی می توان ادامه جنبش مشروطیت نیز دانست 
که ماهیتا یک انقلاب بورژوا دموکراتیک بود. 
اما این حقیقت به تنهایی برای موضع گیری در برابر دکتر مصدق کافی نبود . 
برای این منظور باید به "خطاهای مهلک و کشنده و نابودگری" نیز که مصدق در اعتماد به امپریالیسم آمریکا داشت، توجه می شد. 
رفیق بزرگوار جناب دکتر محیط ، 
این انتظار شما از چیزی به نام بورژوازی باصطلاح ملی که مربوط به دوران انقلاب های بورژوا دموکراتیک است ،
 وقتی در کنار باورتان مبنی بر اینکه 
"ایران یک کشور سرمایه داری نیست"،
 قرار می گیرد ، 
مفهومی به نام " چپ ملی " از آن زاده می شود 
که
 لابد در برابر گرایش دیگری از چپ غیر ملی مطرح است. 
البته و شما به خوبی می دانید 
که
 این چپ غیر ملی 
همان کمونیست هایی هستند که در سراسر جهان به دلیل اعتقادات و جهت گیری انترناسیونالیستی خود از سوی بورژوازی کشورهای مختلف متهم به وابستگی به بیگانه ، جاسوسی برای کشورهای دیگر، وطن فروشی و...
شده اند 
و هنوز هم می شوند. 
کودتاچیان ۲۸ مرداد سال ۳۲ در ایران 
نیز 
با 
اتهاماتی از همین نوع نسبت به بازداشت و زندان و شکنجه و اعدام کمونیست های ایران یعنی رهبران ، اعضا و هواداران حزب توده ایران اقدام کردند. 
اعدام بسیاری از کمونیست ها در ایران در دهه شصت
 نیز
 با 
چنین اتهاماتی همراه بود. 
بسیاری از مصاحبه ها و اعترافات بازداشت شدگان در شکنجه گاه های جمهوری اسلامی نیز برای پذیرش خیانت به منافع ملی، جاسوسی و ... از سوی قربانیان برنامه ریزی شده بود. 
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر