فرهنگ مفاهیم سیاسی (ه) هنر (۲)

 

 هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان 

 شین میم شین  

 

۱۴

·    هنر به مثابه فرم خاصی از کردوکار فکری در مراحل آغازین جامعه اولیه تشکیل می یابد.

 

·    مراجعه کنید به جامعه اولیه

 

 

جامعه اولیه

 

۱

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/14059

 

۲

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/14067

 

پایان

 

(آثار هنری کشف شده در دیواره غارها

حاکی از اینند که هنر اولین فرم شناخت و شعور نیاکان ما بوده است که بعدها توسعه می یابد و با نفی دیالک تیکی آن شعور میتولوژیکی (علم الاساطیری) و بعد تئولوژیکی (مذهبی) و بعدها فیلوسوفیکی (فلسفی) و نهایتا شعور علمی ـ فلسفی (مارکسیسم ـ لنینیسم) پدید می آیند.

مترجم.)

 

۱۵

·    توسعه فکری و صوری (فرمال) هنر با روند کار بشر پیوند تنگاتنگ داشته است و رفته رفته بر مبنای  تقسیم جامعتی کار امکان پذیر گشته است.

 

(رشته های مختلف، متنوع و متفاوت و متعدد هنری (از نقاشی تا موسیقی)

در تحلیل نهایی

بسته به رشته های مختلف و متفاوت و متنوع و متعدد کار

بوده است.

مترجم)

 

۱۶

·    بدین طریق بوده که  به قول فریدریش انگلس،  «دست بشر به چنان درجه عالی کمال رسیده که به خلق آثار جادویی زیر نایل آمده است:  

 

الف

 

·    به خلق تابلوهای نقاشی رافائل

 

ب

·    به خلق مجسمه های توروالد

 

پ

·    به خلق موسیقی پاگانی»

 

۱۷

·    انواع منفرد هنر در روند تاریخی طولانی توسعه بشریت پدید آمده اند.

 

(هر چه تقسیم جامعتی کار بیشتر توسعه یافته،

 انواع مختلف هنر و آثار هنری متنوع بیشتری نیز پدید آمده اند.

مترجم)

 

۱۸

·    می توان میان هنرهای منفرد زیر تفاوت قائل شد:

 

۱

·    رقص

۲

·    موسیقی

۳

·    نقاشی

۴

·    مجسمه سازی (پلاستیک)

 

۵

·    معماری (آرشیتکتور)

۶

·    ادبیات

 

۷

·    تئاتر

۸

·    فیلم

 

۱۹

·    در چارچوب هنرها  نیز باید میان انواع و ژانرهای مختلف هنری تفاوت قائل شد.

 

۲۰

·    هنر به مثابه یکی از اجزای روبنای ایده ئولوژیکی جامعه بشری، در جامعه طبقاتی، خصلت طبقاتی کسب می کند.

 

۲۱

·    توسعه هنر در تحلیل نهایی (نهایتا) وابسته به شیوه تولیدی حاکم در جامعه مربوطه است و با توجه بدان، مناسبات طبقاتی منطبق با آن، به طرز تعیین کننده ای تعیین می شوند.

 

۲۲

·    با تقسیم جامعتی دم افزون کار، کردوکار هنری در جامعه منقسم به طبقات آنتاگونیستی (آشتی ناپذیر) هر چه بیشتر به امر قشر خاصی مبدل می شود.

·    قشر خاصی که یا جزو و عضو مستقیم طبقه حاکمه است و یا وابسته به طبقه حاکمه است.

 

ادامه دارد.