ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿وَمَن يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا
فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا
عَظِيمًا﴾
[ النساء: ۹۳]
و هر كس مؤمنى را به عمد بكشد، كيفر او جهنم است كه در آن همواره خواهد بود و خدا بر او خشم گيرد و لعنتش كند و برايش عذابى بزرگ آماده سازد.
کریم
در این آیه
برای نهی از قتل مؤمنین، از دیالک تیک تهدید و تطمیع (بیم و امید) بهره برمی گیرد.
این کسب و کار همیشگی کریم است.
در ادبیات فرنگی از دیالک تیک شلاق و شیرینی سخن می رود که بسط و تعمیم همین دیالک تیک است.
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ
فَتَبَيَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَىٰ إِلَيْكُمُ السَّلَامَ
لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِندَ
اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ ۚ كَذَٰلِكَ كُنتُم مِّن قَبْلُ فَمَنَّ
اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ
خَبِيرًا﴾
[ النساء: ۹۴]
ای کسانی که ایمان آورده اید! هنگامی که در راه خدا (برای جهاد) رهسپار شدید، پس بررسی کنید، و به کسی که بر شما سلام کرد (و اظهار صلح و اسلام نمود) نگویید:
«مؤمن نیستی» تا اینکه (غنایم و) سرمایه ی ناپایدار دنیا به دست آورید،
زیرا غنیمتهای بسیاری (برای شما) نزد خداست،
شما نیز پیش از این چنین بودید، آنگاه خداوند بر شما منت گذارد(و هدایت شدید) بنابراین بررسی کنید، که هر آیینه خداوند به آنچه انجام می دهید؛ آگاه است.
این آیه کریم
حاکی از اوپورتونیسم حاکم در صدر اسلام است:
خیلی ها برای غارت دار و ندار حتی مسملین به آنها تهمت کفر می بندند.
کریم
در این آیه هم دیالک تیک کفر و ایمان را نه بسته به سطح فکری و عقلی افراد، بلکه بسته به مشیت الهی جا می زند.
فروع فرخزاد
همین افکار کریم را در اشعار عصیانی اش به چالش علمی و انقلابی می کشد:
اگر کفر و ایمان این و آن بنا بر میل خدا ست، پس دلیل دادن اجر و عذاب در آن دنیا و حتی در این دنیا چیست؟
اگر اجامر فوندامنتالیسم اسلامی واقعا مسلمان باشند، هرگز نباید به قتل و غارت دیگران به جرم کفر و نفاق و و غیره بپردازند
حتی
خود کریم نمی بایستی فتوای جهاد فی سبیل الله می داد.
[ النساء: ۹۵]
مؤمنانى كه بى‌هيچ رنج و آسيبى از جنگ سر مى‌تابند با كسانى كه به مال و جان خويش در راه خدا جهاد مى‌كنند برابر نيستند. خدا كسانى را كه به مال و جان خويش جهاد مى‌كنند بر آنان كه از جنگ سر مى‌تابند به درجتى برترى داده است.
و خدا همه را وعده‌هاى نيكو داده است.
و جهادكنندگان را بر آنها كه از جهاد سر مى‌تابند به مزدى بزرگ برترى نهاده است.
﴿دَرَجَاتٍ مِّنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةً ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا﴾
[ النساء: ۹۶]
درجاتى از جانب خدا و آمرزش و رحمتى؛ كه او آمرزنده و مهربان است.
کریم
در این آیه هم دیالک تیک تهدید و تطمیع را مورد استفاده قرار می دهد:
مؤمنینی که بهانه می آورند و عازم جبهه جنگ نمی شوند،
در این آیه تحقیر می شوند و مؤمنینی که از جان و مال خود می گذرند، مورد تجلیل قرار می گیرند و وعده باران می شوند.
کریم
ضمنا
در این آیه
از ساختار طبقاتی بهشت پرده برمی دارد:
در بهشت برین، از برابری خبری نخواهد بود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر