۱۳۹۷ مرداد ۱۸, پنجشنبه

تأملی در«راهکار» های شیاد جماران (۴)



تأملی
از
یدالله سلطانپور
 
۱
«راهکار» هشتم شیاد جماران
اعلام عفو عمومی

یا رب، 
روا مدار، 
گدا معتبر شود.
 
گر معتبر شود، 
ز خدا بی خبر شود.
 
آدم باید خیلی رو دار و بی شرم و بی حیا باشد
که
پس از ارتکاب جنایات رنگارنگ و تخریب چه بسا بی برگشت جامعه،
سکنه مظلوم و معصوم جامعه
را
«مورد عفو و بخشش قرار دهد.»
 
این چیزی جز 
وارونه اندیشی، وارونه بینی، وارونه نمایی و وارونه سازی بی شرمانه 
نیست.
 
بدین طریق
دیالک تیک توده و طبقه حاکمه
به شکل دیالک تیک مقصر و حق به جانب
معذور و عذرپذیر
تواب و توبه پذیر
تحریف می شود.
 
توده
باید به دلیل ستمی که در طول تاریخ بر او رفته،
عذر به درگاه گدا آورد
و
گدایان معتبر گشته
باید
بزرگمنشی به خرج دهند
و
عذر توده را  بپذیرند
و
عفو عمومی
اعلام کنند.
 
۲
«راهکار» نهم شیاد جماران
رفع محدودیت های بی جا
 
من  - زور شیاد
از
مفهوم انتزاعی و کلی و شلخته «محدودیت های بی جا»
چیست؟
 
بر اساس کدام معیار عینی و علمی
می توان به تمیز محدودیت های بجا و بی جا نایل آمد؟
 
اگر به فرض
کسی بخواهد این عندرزهای شیاد جماران
را
جامه عمل بپوشاند،
چه کار مشخصی باید انجام دهد؟
 
چرا
شیاد
چیزها
را
به نام نمی نامد؟
 
چرا
صریح و روشن حرف نمی زند؟
 
۳
«راهکار» دهم شیاد جماران
پایان دادن افراط و تند روی
 
اولا
 پایان دادن به چیزی،
معنی دارد.
 
ثانیا
من  - زور از افراط و تند روی
مشخصا
چیست؟
 
کسی
که
راهکار 
تعیین می کند،
حداقل
باید صریح و مشخص و روشن
سخن گوید
و
نه
به صورت
مبهم
و
قابل تعبیر و تفسیر.
 
واژه ها
همیشه
حاوی محتوای مفهومی 
اند.
 
افراط چیست؟
 
تند روی چیست؟
 
مثال:
 
در زمان شاه نور به گور
به 
جوانان مخالف  
دو سال حبس می دادند.
چه بسا
پس از یکسال مورد عفو قرار می دادند و آزاد می کردند.
 
در زمان شیخ
به همان کسی که در آن زمان دو سال حبس می گرفت،
۲۰ سال حبس می دهند 
حبسی که مخرب جسم و روح و روان
است.
 
این 
افراط و تند روی
 است 
و
 یا 
تبهکاری و توحش و جامعه ستیزی  
است؟
 
شکنجه دگراندیشان
در مقیاس جهانی
ممنوع است.
 
عکس هایی منتشر شده
که
خود شیاد در شکنجه گاه ها حضور دارد.
 
سید علی
در جریان زجر و آزار و تهدید و تخریب و کشتار بی حساب و کتاب اسیران معصوم تر از ۱۴ معصوم کذایی
دفتر شخصی در زندان اوین داشته است.
 
این افراط و تند روی است و یا توحش و بربریت است.

کجای جهان
کارگران
را 
در
صحن کارخانه
دراز می کنند و شلاق می زنند؟

این کردوکارها
افراط و تند روی اند 
و 
یا 
خصومت بی رحمانه برهنه
با
 مولدین بی همه چیز جامعه 
اند؟
 
ادامه دارد
 
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر