۱۴۰۳ خرداد ۲, چهارشنبه

وجود و شعور (۲۸)

 

سرگی لئونیدوویچ روبین اشتاین

 (۱۸۸۹ ـ ۱۹۶۰)

برگردان

شین میم شین

۱

جایگاه پدیده ها و روندهای روانی در پیوند عام پدیده ها در جهان مادی

 

الف

راجع به طرح مسئله

ادامه
 

 

۹

·    وقتی ماخیست ها که آموزه خود را از فیزیک استخراج می کردند و برهانی طرح می ریختند که «ماده محو شده است»، ویلیام جیمز ماخیست که از روان شناسی شروع به کار کرده بود، در سخنرانی معروفی در کنگره ای در شهر روم، تحت عنوان «آیا شعور وجود دارد؟»، اعلام می دارد که «شعور تبخیر یافته است»

 

(یعنی

شعور بخار شده است و به هوا رفته است.

 مترجم)

 

·    (مراجعه کنید به مجموعه «مقالات در امپیریسم رادیکال» نیویورک سال ۱۹۱۲ و «ایده های نو در فلسفه»، سن پطرزبورگ، ۱۹۱۳، شماره ۴ به زبان روسی)

 

۱۰

·    البته، وقتی شعور به مثابه به اصطلاح «تجربه» به جای اوبژکت (موضوع) آن، یعنی به جای وجود گذاشته شود، عملا باید هم «تبخیر شود» و به هوا رود.

 

۱۲

·    آنگاه به مثابه اوبژکت (موضوع) بررسی های پسیکولوژیکی، فقط واکنش های خارجی بشر (واکنش های بشر به چیزهای عالم خارج) باقی می مانند که هر محتوای روانی خاص را زاید می سازند.

 

(یعنی

غیاب هر محتوای روانی خاص احساس می شود.

مترجم)

 

۱۳

·    بدین طریق، توسعه فلسفی ویلیام جیمز، زیر پای گذار او به موضع نظری ماخیسم را، یعنی روانشناسی شعور را که خودش جزو مهمترین نمایندگانش محسوب می شود، خالی می کند و روان شناسی بیهیویوریسم ( روان شناسی رفتارگرایی) را به مثابه روان شناسی رفتار صرف تدارک می بیند.

 

·    مراجعه کنید به رفتار، رفتارگرایی (بیهیویوریسم)

 

رفتار

 

https://hadgarie.blogspot.com/2021/02/blog-post_61.html

 

رفتارگرایی

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/5636

 

۱۴

·    خط فکری ویلیام جیمز در فلسفه به نئو رئالیسم و سپس به پراگماتیسم می انجامد که مبنای فلسفی جریانات متعدد بیهیویوریسم را تشکیل می دهد.

 

·    مراجعه کنید به رئالیسم (مکتب فلسفی ضد نومینالیسم) و پراگماتیسم (اصالت سود)

 

 

پراگماتیسم

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/11561

 

پایان

 

پراگماتیسم

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/5340

 

پایان

     

(رئالیسم

 ـ به معنی وسیع کلمه ـ

عبارت است

 از

نامی برای جریان ایدئالیستی ـ عینی، متافیزیکی ـ معرفتی ـ نظری اصلی اسکولاستیک.

رئالیسم ـ به معنی محدود کلمه ـ از نحوه و نوع پاسخ به مسئله مفاهیم عام (یونیورسال ها)

 نشئت می گیرد.

 

حل مسئله مفاهیم عام از سوی رئالیسم را می توان بشرح زیر فرمولبندی کرد:

 

رئالیسم، عام را رئال (واقعی) تلقی می کند.

 

رئالیسم بر آن است که عام دارای درجه رئالیته (واقعیت) برتری است و در مقایسه با چیزهای منفرد دارای وجود برتری است.

 

رئالیسم بر آن است، که مفاهیم عام قبل از چیزهای منفرد وجود داشته اند!

 

به عبارت دیگر، رئالیسم در مفاهیم عام، عامی را می بیند که در خارج از شعور انسانی و مستقل از آن وجود دارد، ضمنا قبل از چیزهای منفرد وجود دارد، یعنی بر چیزهای منفرد مقدم است.

رئالیسم بر آن است که عام در خدا وجود دارد.

 

بنظر رئالیسم، عام عبارت است از کل چیزهای مشخص و منفرد و به همین دلیل ست که چیزهای منفرد وجود پیدا می کنند.

 

رئالیست ها فقط برای مفاهیم عام (یونیورسال ها)، هستی واقعی قائلند، مفاهیم عامی که بوسیله دانش بی واسطه، بی نیاز از طرق و وسایل دیگر حاصل می آید.

برخی از نمایندگان رئالیسم، به طرز غلوآمیزی استدلال می کنند که انسان منفردی که در مقابل ما ایستاده، فقط تا آنجا که بیانگر «بشریت» ـ بمثابه عام ـ باشد، رئال (واقعی) است، یعنی وجود دارد.

منفرد و یا فردی، یعنی آنچه که انسانی را به این و نه به آن انسان بدل می کند، یعنی به این انسان مشخص بدل می کند، در مقایسه با «بشریت» ـ بمثابه عام ـ غیرواقعی، مجازی، بی اعتبار و تصادفی محض است.

رئالیست ها بر آنند که «بشریت» رئال است و نه انسان های منفرد.

مترجم)

 

۱۵

·    می توان ادعا کرد که سرنوشت این فرقه های بعدی مونیسم «خنثی» (نئورئالیسم و پراگماتیسم)  با سرنوشت روان شناسی به همان سان پیوند تنگاتنگی دارد که سرنوشت فرقه های آغازین مونیسم «خنثی» (بیطرف) (ماخیسم) با سرنوشت توسعه فیزیک پیوند داشته اند.

 

۱۶


ادوین بیسل هولت

  (۱۸۷۶ ـ ۱۹۵۷)

 استاد فلسفه و روان شناسی در هاروارد (دانشگاه امریکایی)

 

·    نئو رئالیست هایی از قبیل رالف بارتون پری و ادوین بیسل هولت به عنوان اولین افراد، قوانین اساسی بیهیویوریسم را اعلام می دارند.

 

۱۷

Ralph Barton Perry

رالف بارتون پری 

 (۱۸۷۶ ـ ۱۹۵۷)

فیلسوف و استاد دانشگاه امریکایی

 

·    پری، ضمنا «امپیریسم رادیکال» جیمز را در فلسفه تداوم می بخشد.

·    (مراجعه کنید به ار. بی. پری، «تئوری رئالیستی استقلال، نئو رئالیسم» نیویورک (۱۹۲۵)، ص ۹۹ ـ ۱۵۱، ای بی هولت، «طرح شعور»، لندن (۱۹۱۴))

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر