خود آموز خود اندیشی (۹۶۹)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت اول

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۰ ـ ۸۳)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم! 

  

۱

شنیدم که وقتی گدا زاده ای

نظر داشت با پادشا زاده ای

 

معنی تحت اللفظی:

گدازاده ای عاشق شاهزاده ای شده بود.

 

سعدی

 در این بیت شعر،

 دیالک تیک طبقه حاکمه و (۱) را به شکل دیالک تیک پادشازاده و گدازاده بسط و تعمیم می دهد.

 

سعدی

 در این بیت شعر،

دیالک تیک طبقه حاکمه و توده را به شکل دیالک تیک پادشا زاده و گدا زاده بسط و تعمیم می دهد و توده (گدازاده) را عاشق طبقه حاکمه (پادشازاده) قلمداد می کند.

 

چنین پدیده ای در جامعه ایران و جهان عجیب نیست.

 

چون

طبقه حاکمه

با غصب وسایل اساسی تولید توده،

سکسی می شوند (محبوبیت کسب می کنند.)

 

ضمنا  

چون خارجی سازی اولین هنری است که مردم می آموزند.

 

انسانها همواره برای حل مشکلات خود راه حل خارجی می جویند.

این بیماری باید مستقلا ریشه یابی و تجزیه و تحلیل شود.

 

منجی جامعه در فرماسیون های ماقبل سرمایه داری

از خارج می آید و به طبقات حاکمه تعلق دارد.

توده در این فرماسیون ها منفعل و پاسیو و تماشاچی و منتظر است

و

نه آگاه و اکتیو و سوبژکت.

 

ادامه دارد.