تحلیلی
از
اکنون برو، روان و تنت پاک و شاد باد!
همواره از من ات
با مهر یاد باد!»
معنی تحت اللفظی:
اکنون برو!
به امید اینکه روانت شاد و تنت پاک باشد.
به امید اینکه از من به مهر یاد کنی و نه به کین.
۱
ما متأسفانه هنوز ماجرای گردآفرید و سهراب را در شاهنامه نخوانده ایم.
این ظاهرا دعای سهراب در حق گردآفرید است.
دعای عاشقی میرنده در حق معشوق زینده ی خویش است:
پاکی تن و شادی روان.
۲
سهراب ضمنا دلش نمی خواهد که از او کسی و به ویژه گردآفرید به کین یاد کند.
در همین چیزهای
به ظاهر جزئی، دریایی از تفکر هومانیستی سیاوش موج می زند.
سیاوش ـ بی شباهت به گله شعرای از خودراضی و بی اعتنا به هر کس و هر چیز ـ در سنت هومانیسم زلال مارکسیستی ـ لنینیستی قدم و قلم زده است.
۳
هومانیسم مارکسیستی ـ لنینیستی
نقطه اوج هومانیسم کلاسیک است.
در ایده ئولوژی پرولتاریا
(مارکسیسم ـ لنینیسم)
انسان به مثابه موجود نوعی در کانون مسائل هستی قرار می گیرد و همه حقوق و سجایای غصب شده اش در طول تاریخ جامعه طبقاتی به او بازگردانده می شود:
خودمحتاری
خوداندیشی
خرد
آزادی
برابری
رهائی حقیقی از بندهای وابستگی و غیره
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر