پروفسور دکتر گئورک کلاوس
برگردان
شین میم شین
۱
· در مثال «p» حکمی است به معنی «باران می بارد!»
· «q» حکمی است به معنی «سنگفرش خیس می شود!»
· « p à q » حکمی است حقیقی، مبنی بر این که «اگر باران ببارد، سنگفرش خیس می شود.»
۲
· استدلال استقرائی وقتی به کار می رود که «p» و« p à q» داده شده باشد و بر مبنای آن می توان «q» را یعنی «باران می بارد» را نتیجه گرف
۳
· اگر باران ببارد، سنگفرش خیس می شود.
· حالا که باران آمده است، پس سنگفرش خیس است.
(البته حتما نباید باران ببارد، تا سنگفرش خیابان خویس شود.
لوله آب شهر هم اگر منفجر شود و آب فواره زند، سنگفرش خیابان خیس خواهد شد.
مأمورین شهرداری هم اگر آب بپاشند و سنگفرش خیابان خیس می گردد.
ایراد استدلال استقرایی همین جا ست.
مترجم)
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر