ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا ۖ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾
[ الأنعام: ۷۹]
من از روى اخلاص روى به سوى كسى آوردم كه آسمانها و زمين را آفريده است، و من از مشركان نيستم.
کریم
در این آیه،
از قول حضرت ابراهیم به تعریف الله می پردازد:
خداشناسی حضرت ابراهیم
نه به دلایل علمی و عقلی و تجربی و منطقی، بلکه به دلایل عاطفی و مصلحتی ـ ارادی است:
از روی اخلاص است
و
برای مرزبندی با مشرکین (بت پرستان) است.
مشخصه الله، از دید