بدون تسخیر قدرت تغییر جامعه محال است! (9)

در واکنش اولیه بر مقاله  

شیدان وثیق 

تحت عنوان

سه شعار فتیشی‌‌

انتخابات آزاد، آلترناتیو قدرت و مبارزه مسالمت آمیر 

واو سین

بخش هشتم

 سیاست به عنوان روند آموزشی

1

·       لیست عریض و طویلی از مسائل و سمتگیری ها وجود دارد، که جنبش ضد گلوبالیزاسیون و سازمان طبقاتی سیال طبقه کارگر می توانند، از همدیگر بیاموزند و کمبودهای خود را برطرف سازند.

الف

·       جنبش ضد گلوبالیزاسیون باید بیاموزد، که هر موفقیت کوچک در مبارزه بر ضد استثمار لگام گسیخته، فقط بشرطی امکان پذیر است، که آمادگی واقعی برای پشت سر گذاشتن سیستم سرمایه داری موجود باشد.

ب

·       سازمان طبقاتی طبقه کارگر باید برای این مسأله پاسخ بیابد که چگونه یک محصول دگرگونی انقلابی می تواند با تکیه بر تجارب عملی زندگی تحکیم شود و قوام یابد.

2

·       جریان فکری جنبش ضد گلوبالیزاسیون بشرطی تصور روشنی نسبت به جامعه مطلوب خویش بدست خواهد آورد، که انتقاد از نفوذ و شکلگیری کالاواره (تقریبا) در کلیه مناسبات زندگی را قاطعانه با مسائل دیالک تیک تولید، تصاحب و تحقق یابی ارزش اضافی پیوند دهد.

3

·       برای منتقدین رادیکال سیستم سرمایه داری مفید خواهد بود، اگر دریابند که اجتماعی کردن مالکیت بروسایل تولید، فقط به عنوان اولین قدم برای تغییر جامعه بشمارمی رود.

4

·       ساختارهای اقتصادی تحول فرهنگی ـ انقلابی که ستمکشی موروثی انسان ها و پریشانی های ته نشین شده در روان آنها را منعکس می کنند، باید بطور کامل و اساسی دگرگون شوند.

·       زیرا کلیه آنها با اتکا به زور (و نه حتما زور خشونت آمیز و آشکار) بوجود آمده اند.

·       (آنتونیو گرامشی، «دفاتر زندان»، جلد 1، ص 81، 1995)

5

·       نه تنها مناسبات تولیدی، بلکه علاوه بر آن چیزهای زیر نیز باید زیر و رو شوند:

الف

·       انواع و اقسام تکنیک و طرز زندگی متأثر از آن

ب

·       مناسبات میان انسان ها

ت

·       معیارهای فکری

پ

·       شیوه بخدمت گرفتن طبیعت

ث

·       برخورد سیاسی

6

·       این بدان معنی است، که تغییر اوضاع اجتماعی، از تغییر خود عامل دگرگونساز تفکیک ناپذیر است.

7

·       این برداشت نظری که آندو پشت و روی روند واحدی را تشکیل می دهند، برای تصور مارکس و انگلس از امر رهایش تعیین کننده بوده است.

ادامه دارد