خورشید در فرهنگ کهن و افسانه ای تالش ها

لیثی حبیبی (م. تلنگر)

سرچشمه:

اخبار روز

http://www.akhbar-rooz.com 

·        در فرهنگ کهن و افسانه ای تالش ها خورشید دختر است و ماه پسر. 

·        خورشید روزی به مادر خود رجوع می کند و از او چاره می جوید.

·        می گوید:

·        «پسر ها بر تن عریان من می نگرند و من شرم می کنم.»

·        مادر دسته ای از سوزن نور به او می دهد تا به چشم بینندگان بپاشد و نتوانند تن عریان دخترش را ببینند
·        خورشید در تالش هم نام زن است، و هم نام خواهر «لِدُو» ـ قهرمان ملی تالش ها ـ است، که هنگام یورش بیگانگان، وقتی که خورشید و جمعی دیگر را به اسارت می بردند، با نی هفت بند تالشی خود هم به پهلوانان - مرز بانان - و هم به برادر خود لِدو پیام می فرستد و آنها سر می رسند، اردوی دشمن را در هم می کوبند و خورشید و یاران او را نجات می دهند 

.

·        مأخذ نی مولوی شاید همین فرهنگ کهن تالش ها باشد.

·         نی اصلی ترین ساز تالش ها ست و نقشی بیش از یک وسیله موسیقی دارد 

. 

·         تالش کوهی وقتی نی می نوازد، با  نوای نی به شنونده از راه دور وضع و حال خود را بازگو می کند.

·        در افسانه ی  «لِدو و خورشیدِ نی زن»، خورشید با نوای نی  به برادر پیام می فرستد و او را از ماجرای اسارت خود و یاران خود با خبر می سازد.

·        در برخی از غروب ها، تار و پود دریا خونین به نظر می رسد. پدیده ای توصیف ناپذیر!

پایان