کبوتران قاصد

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

(1345) 

·        غروب آمد و کبوتران قاصدم نیامدند

·        و من، دلم چه شور می زند

·        به آسمان نگاه می کنم،

·         به پولک ستاره ها

·        و یادشان در این تن تکیده تیر می کشد

·        کجا فرود آمدید؟

·         کدام بام ناشناس

·        و بر پر سفیدتان، کنون که دست می کشد؟

·        چه فکر تلخ و تیره ای، به دور از شما

·        نوار خون که لخته بسته در میان بال های تان

·        ستارگان، کبوتران بی پیام و بی پرند

·        هنوز از کنار این دریچه من در انتظار

·         به آسمان نگاه می کنم.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری