۱۴۰۱ دی ۲۰, سه‌شنبه

درنگی در اندیشه ای (۶۱۳)


میم حجری
 
این محنتی که می کشم از تنگی قفس
کفران نعمتی است که در باغ کرده ام


شاعر 
در این بیت شعر
مسائل طبیعی را سوسیالیزه می کند.
یعنی
 از دید بشر به طبیعت می نگرد.
 
چنین کردوکاری ممنوع است و نه مجاز.
 
عکس این کردوکار هم مجاز نیست:
ناتورالیزاسیون مسائل جامعتی ممنوع و ضد علمی است.
 
مفاهیم طبیعت در جامعه اعتبار ندارند.
مفاهیم جامعه هم در طبیعت بی اعتبارند.
این بدان می ماند که کسی با چرخ خیاطی زمین را شخم بزند.


قفس برای بلبل
اصلا تنگ نیست.
قفس برای بلبل
اصلا بد نیست.
بلبل در قفس صدها بار بهتر از باغ در فصول سال
احساس آسایش می کند و کیف بلبل می کند.
 
مفهوم آزادی
در رابطه با موجودات طبیعی
اعتبار ندارد.
 
انسان متمدن
یار و یاور نباتات و جانوران است.
 
اکنون دهها هزار نوع گندم و سگ و گوسفند و گاو و میوه و گل وجود دارد
که وجودشان را مدیون بشر اند و عمیقا دوستدار بشرند.
اگر کسی سری به گاوداری ها و باغ وحش و غیره بزند متوجه می شود.
 
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر