شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت اول
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۵۴ ـ ۵۵)
بخش سوم
۱
مشو تا توانی ز رحمت بری
که رحمت برند ات، چو رحمت بری
معنی تحت اللفظی:
حتی المقدور به همنوعانت ترحم و محبت کن.
تا وقتی که مردی، از دعای مردم برخوردار باشی.
سعدی
در این بیت شعر
واژه رحمت را به معانی مختلف به کار می برد:
۱
به معنی بخشش
۲
به معنی پیوستن به رحمت الهی و یا رحلت
۳
به معنی دعای خیر خلایق
(«خدا رخمتش کناد»، گفتن مردم)
سعدی
در این بیت شعر،
دیالک تیک داد و ستد را به شکل دیالک تیک رحمت کردن و رحمت بردن بسط و تعمیم می دهد.
هیچ چیز در قاموس سعدی در خارج از حیطه اقتدار دیالک تیک جهانشمول داد و ستد قرار ندارد:
جهان بازاری، هر چیز متاعی و هرکس بازرگانی، بقالی است.
سؤال
سعدی
سه (۱) متفاوت را در (۲) واحدی جا می دهد.
جواب
سعدی
سه محتوای متفاوت را در فرم و قالب واحدی می گنجاند.
سؤال
سعدی
ضمنا دیالک تیک وسیله و (۳) را به شکل دیالک تیک رحمت کردن و رحمت بردن بسط و تعمیم می دهد و (۴) را در زر ورق هومانیسم تحویل خلایق می دهد.
جواب
سعدی ضمنا دیالک تیک وسیله و هدف را به شکل دیالک تیک رحمت کردن و رحمت بردن بسط و تعمیم می دهد و پراگماتیسم را در زر ورق هومانیسم تخویل عوام می دهد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر