پروفسور دکتر یورگن اشمولاک
برگردان
شین میم شین
شعار مضحک بورژوائی معاصر:
ایندیویدوئالیسم تنها چیزی است که ما را به هم پیوند می دهد!
۱
· ایندیویدوئالیسم (فردگرائی، اصالت فرد) به طرز تفکر، طرز رفتار و یا درک تئوریکی ئی اطلاق می شود که فرد انسانی را به لحاظ حقوق، منافع و حوایجش، مقدم بر جامعه محسوب می دارد.
۲
· ایندیویدوئالیسم در مراحل آغازین توسعه جامعه بورژوائی، به معنی عمده کردن ارزش و اعتبار و عزت فرد انسانی، به عنوان شعاری هومانیستی در راستای رهایش انسان از قید و بند فئودالیسم و در جهت شکوفائی روحی و شخصیتی او تلقی می شد و در مبارزه ایدئولوژیکی بورژوازی آغازین، در ادبیات کلاسیک بورژوائی، اقتصاد سیاسی، تئوری اجتماعی و فلسفه جای خاص خود را داشت.
۳
· با رشد سریع جامعه سرمایه داری، با گسترش مالکیت خصوصی بر وسایل تولید، ستم و استثمار سرمایه داری و با اضمحلال «عزت شخصی در ارزش مبادله» (مارکس)، این آرمان رفته رفته در تضاد با واقعیت ملموس قرار گرفت و از ایندیویدوئالیسم تنها دستاویزی برای توجیه مسائل زیر باقی ماند:
الف
· برای توجیه ستم و استثمار کاپیتالیستی
ب
· برای توجیه سودجوئی و رقابت
پ
· برای توجیه تضاد آشتی ناپذیر فرد با جامعه بورژوائی
ت
· برای توجیه جنگ همه بر ضد همه.
۴
· فرم های نمودین مدرن ایندیویدوئالیسم بورژوائی به شرح زیرند:
الف
· اگوئیسم (خودپرستی) لگام گسیخته و بیرحمانه
· مراجعه کنید به اگوئیسم (خودپرستی)
اگوئیسم
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/8848
پایان
ب
· حرص و آز بی حد و مرز ثروت اندوزی به ویژه از سوی وابستگان به طبقه حاکمه
پ
· استفاده از هر آنچه که سودآور باشد، به مثابه بیانگر گردش حداکثر سرمایه.
ت
· حراج تمام و کمال روابط انسانی
ث
· ارزیابی انسان های دیگر به مثابه اشیاء مصرفی
ج
· بیگانگی و بی تفاوتی متقابل انسان ها
ح
· فساد اخلاقی
خ
· افزایش جرایم و جنایات و امثالهم
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر