سیامک صبوری
ژانر: لمپنیسمِ زن ستیزانه ی سبز
سرچشمه:
مجله هفته
ربابه
·
تحلیل خوبی است.
·
ضمنا در رابطه با دو نکته
مطروحه در پژوهش باید گفت:
۱
چیزی که برای نویسندگان ژانر یک نقطه اتکا و اصل بوده و گویی هرچه واژگانی
مانند «گشاد»، … جذابیت نوشته ها نزد مخاطب بیشتر می شد و در واقع زیبا نمایی لومپنیسمِ
کوچه و خیابان از سوی ژانر یکی از دلایل محبوبیت آن شده است.
·
باید بگوییم که این فرم
ابراز نظر را جوانان ایرانی تحت تأثیر رپ امریکائی و یا شیوه های تبیین عادی در
مثلا کشور آلمان، از آن خود کرده اند.
1
·
دلیل ماهوی این فرم از تبیین
از سوی جوانان ایرانی، فقر محتوائی افکار آنها ست:
2
·
فرم همیشه باید با محتوا
دمساز باشد.
·
برای بر زبان راندن جفنگ،
فرم درخور جفنگ الزامی می شود.
3
·
ترفند طبقه حاکمه در این
زمینه بیشک این است که با تعیین پیشاپیش فرم (واژه ها)، محتوا را مانی پولیزه می
کند، یعنی اندیشه را بلحاظ محتوا حتی الامکان مبتذل، یاوه واره و فقیر می سازد.
۲
عجیب آنکه مشتری های اصلی این قبیل هزلیات ضد زنانه ژانر، بیشتر زنان و
دختران بوده اند که گویی از تحقیر مضاعف به وجد آمده اند.
1
·
باید بگوییم که زنان وابسته طبقات
واپسین (اقشار بینابینی نیز به احتمال قوی ایدئولوژی طبقات واپسین را از آن خود
کرده اند) همین جور هستند که در این پژوهش آمده است.
2
·
حضور اکثریت آنها در فیس بوک
نیز به همین نیت ها ست:
·
معنا بخشیدن به زندگی بی
معنا از طریق سکس و جفنگ و «می و معشوق»
3
·
ادبیات قرون وسطائی ایران
(خیام و حافظ و غیره) و اشعار شاملو و غیره نیز زمینه ساز همین ایدئولوژی و ارزش
های طبقات واپسین بوده اند که بوفور از سوی همین زنان و مردان مورد استفاده، تکثیر
و ترویج قرار می گیرد.
4
·
خیلی از مردان و زنان در فیس
بوک همین ادبیات ژانر را در خطوط معینی بکار می برند.
5
·
اشاعه جوک های زن ستیز و درو
کردن لایک از زنان خیلی رواج دارد.
6
·
همین ها ضمنا همچنان و هنوز
احمدی نژاد را می کوبند، ولی راجع به مشد حسن حرفی در بین نیست.
7
·
لومپنیسم از خصوصیات طبقات
واپسین است که در گشتاورهای زیر نمودار می گردد:
الف
·
بی اعتنائی به ارزش های اخلاقی
ب
·
بی اعتنائی به ایدئال های
هومانیستی
ت
·
لهو و لعب گرائی
پ
·
سکسیسم
ث
· علاف وارگی و اتلاف وقت
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر