گفت و گوی نیکا و نون (3)

اثری از الوارو کونیال
(رهبر حزب کمونیست پرتقال)

نیکا نیکزاد
سرچشمه:
صفجه فیس بوک گروه موسوم به
«سیری در سرایش ها، روش ها و بینش ها»

نیکا
هر قدر بنيادگرائي اسلامي در اين كشورها رو به رشد است، محدود و درجه دوم بودن زن نيز بيشتر شده است.

نون

• اولین کسی که از دیالک تیک جامعه سخن می گفت، از قضا درست همان کسی است که قبل از همه، آن را به باد فراموشی می سپارد.

• یکی از معانی دیالک تیک هر چیز، سیر تضادمند آن چیز است:
• مثبتیت و منفیت همزمان آن چیز است.
• بستر همبائی و ستیز همزمان بودن اقطاب آن چیز است.

مثال

• حق بظاهر با نیکا ست:
• فوندامنتالیسم شیعی به پایمال کردن بربرمنشانه حقوق پرولتاریا و زنان می پردازد که پرولتر مضاعف اند:
• یعنی هم تحت ستم جنسیتی قرار دارند و هم تحت ستم طبقاتی!

• نتیجه این شیوه برخورد اما رادیکالیزه کردن مقاومت پرولتاریا و زنان است!
• سرکوب زنان، مبارزه رهائی بخش زنان را تعمیق می بخشد و اتحاد بخش اعظم زنان و حتی بخشی از مردان را حول مسئله برابری زن و مرد امکان پذیر و بالفعل می سازد.
• همین پدیده جدید، امری است که برای بالفعل کردن آن، به میلیون ها ساعت کار پیگیر روشنگری میان زنان و مردان نیاز بود.
• مسائل را بهتر است که به قول خود نیکا، «در افق پیش رو» بنگریم و نه در زیر پا.
• چیزها، پدیده ها و سیستم ها را بهتر است که در دیالک تیک لحظه و روند بنگریم و نه در لحظه محض.
• زن ایرانی امروز بلحاظ آگاهی به حقوق جنسیتی ـ هم بلحاظ نظری و هم بلحاظ عملی ـ بیشک فرسنگ ها جلوتر از زمان شاه است.
• گیرم که اکنون به جای مینی ژوپ، روسری به سر می کند.
• فریب ظاهر چیزها را نباید خورد.

نیکا نیکزاد
شما حتي اگر قوانين زن ستيز را هم اصلاح كني ، تا وقتي خشونت و تحقير نسبت به زن در يك جامعه نهادينه است، شرایط، تغيير بارزي نخواهد كرد.

• مفهوم «اصلاح قوانین زن ستیز» را باید از جامه انتزاعی و مجردش بیرون آورد و بطور مشخص مورد بحث قرار داد:
• با «اصلاح صرف قوانین زن ستیز» هرگز نمی توان بر «تحقیر و توهین و ستم» بر زنان خاتمه داد.
• حق در این مورد با نیکا ست.
• اتفاقا، رفرمیسم (اصلاح طلبی) همین ترفند عوامفریب را تبلیغ می کند و به عنوان راه حل حداکثر (ماکسیمم) به خورد خلایق می دهد.
• رفرمیسم اما بدان می ماند که کسی گنجشکی را رنگ بزند و به جای بلبل بفروشد.
• برای حل بنیادی (ریشه ای و رادیکال) هر مسئله باید دست به ریشه برد.
• هرگز نباید فراموش کرد که اصلاح و اصلاح طلبی (رفرم و رفرمیسم) دو چیز بکلی متفاوتی اند.
• برای خاتمه دادن بر ستم جنسیتی، به روشنگری خستگی ناپذیر، استدلال و اثبات برابری همه انسان ها، به نفی قوانین زن ستیز (به قول نیکا، اصلاح آنها) و به دفاع قانونی از حقوق زنان و تعقیب قانونی دگرستیزان و زن ستیزان نیاز مبرم و بی چون و چرا خواهد بود.

• رفرم چیزی است و رفرمیسم چیز دیگری است.
• یکی ضرور است برای حل مسائل و دیگری سدی است در راه حل مسائل.

• از این حقیقت امر که با رفرمیسم نمی توان مسئله ای را حل کرد، نمی توان نتیجه گرفت که «افق پیش رو تیره و تار است!»

• روشنی و تیرگی افق پیش رو را مبارزات نظری و عملی (مبارزات تئوریکی و پراتیکی) زنان و محتوای دستاوردهای این مبارزات تعیین خواهد کرد.
• وقتی جنبش رهائی بخش زنان پیروز شود، آنگاه پشت سر اصلاح قوانین زن ستیز، نیروی اجتماعی مهیبی خواهد ایستاد و به تحول جامعه، محتوای مادی خواهد بخشید.

چنین نیروئی نهادهای زن ستیز را کن فیکون خواهد ساخت و به زباله دان تاریخ خواهد فرستاد.

ادامه دارد