ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ ۚ
فَمَنِ اعْتَدَىٰ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَىٰ
عَلَيْكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ
الْمُتَّقِينَ﴾
[ البقرة: ۱۹۴]
اين ماه حرام در مقابل آن ماه حرام و شكستن ماه‌هاى حرام را قصاص است.
پس هر كس بر شما تعدى كند. به همان اندازه تعدى‌اش بر او تعدى كنيد و از خدا بترسيد و بدانيد كه او با پرهيزگاران است.
منظور کریم این است که در ماه رمضان نباید عزم جنگ کرد.
ولی اگر مشرکین شروع به جنگ و تجاوز کردند، مسلمانان هم باید دست به قصاص بزنند
و
به اندازه تجاوز آنان، تجاوز کنند.
نه کمتر و نه بیشتر.
کریم در این آیه، رعایت اندازه را تقوی و پرهیزگاری می داند.
تئوری قصاص
مبتنی بر سیلی به ازای سیلی، مشت به ازای مشت است.
تفاوت مسیحیت با اسلام هم همینجا ست:
مسیحیت
سیلی بر سمت چپ صورت را با ارائه سمت راست صورت برای سیلی دوم جواب می دهد.
اسلام
اما
دین سلحشوری (میلیتانتی) است و سیلی را با سیلی جواب می دهد.
اسلام
دین تسلیم نیست.
دین مبارزه و مقاومت است.
﴿وَأَنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى
التَّهْلُكَةِ ۛ وَأَحْسِنُوا ۛ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ﴾
[ البقرة: 195]
در راه خدا انفاق كنيد و خويشتن را به دست خويش به هلاكت ميندازيد و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست دارد.
وقتی گفته می شود که آیات قران کریم، ربط مضمونی به یکدیگر ندارند،
به همین دلیل است:
در آیه قبلی سخن از تجاوز و قصاص بوده است
و
اکنون
دعوت به انفاق و احتیاط می شود.
احتمالا
دلیل این بی ربطی آیات به یکدیگر،
واکنش حضرت محمد به مسائل روزمره است.
مثلا
مشاهده فقر و فاقه بعضی ها و ماجراجویی بعضی های دیگر.
این کنسرواتیسم (محافظه کاری و احتیاط) اسلام انقلابی آغازین
نیز
در تضاد آشکار با توحش و ماجراجویی فوندامنتالیسم اسلامی شیعی و سنی ارتجاعی و ضد عقلی کنونی است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر