۱۴۰۱ تیر ۱, چهارشنبه

درنگی در اندیشه ای (۱۸۴)

 در اولین روز اعتصاب سراسری شبکه ریلی در انگلیس مسافری در ایستگاه استون لندن به تابلوی حرکت قطارها نگاه می کند

 

میم حجری

 

راوی

بزرگترین اعتصاب ۳ دهه اخیر خطوط ریلی در بریتانیا آغاز شد

رفرمیسم مبتذل یعنی همین..

یعنی در شرایطی که اورپا در تب جنگ سوخته و فرماندهء کل قوای نظامی انگلیس علناً خواستار دخالت نظامی ناتو در جنگ اوکرائین شده و جهان را بسوی یک جنگ جهانی تمام عیار سوق میدهد 

و

 دولت بر شیپور جنگ می دمد، 

نهاد ها و تشکلات طبقهء کارگر انگلیس و سایر قدرتهای اورپائی 

خواستار افزایش دستمزد 

برای روغن کاری جدی و مصمم تر ماشین جنگی امپریالیسم غرب است 

 و با سکوت مرموز در برابر وضع خطرناک موجود و جنگ افروزی دولت، استرداد جولیان آسانژ به آمریکا و اعزام گله ای پناهجویان "جهان سوم"ی از انگلیس به رواندا ووو

 با طبقهء حاکم و دولت فاشیست انگلیس بده بستان صنفی- سیاسی میکند. 

بعد این رفرمیسم مبتذل همین نسخه را برای طبقهء کارگر ایران پیچیده و مدام به رخ کمونیست های "ماجراجو و غیر واقع بین" میکشد...

 

 مبارزه اقتصادی طبقه کارگر
علیرغم وجود حتی جنگ جهانی
ایرادی ندارد.

ربطی هم به رفرمیسم ندارد.

اتفاقا
فرم های مختلف مبارزه طبقاتی طبقه کارگر و دیگر زحمتکشان
به تضعیف طبقه حاکمه منجر می شود.

مطلق کردن فرمی از مبارزه طبقاتی
کوته اندیشانه است.

البته
حق تا حدی با شما ست.

این ولی توسعه و تعمیق ترفندهای طبقاتی طبقه حاکمه امپریالیستی است
و

 ربط تعیین کننده ای به رفرمیسم ندارد.

طبقه حاکمه
فرم های ابریشمین بی خطر و نرم تر مبارزه را مد می کند
تا

 آلترناتیو های بندتنبانی 

برای فرم های کلاسیک مبارزه طبقاتی
عرضه کند.
مثلا
عنگلابات مخملی
در 

طوایل اولیگارشیستی،
بهار عربی
در تونس و سوریه و مصر و غیره.

عنگلابات اسلامی در طوایل فئودالی با سمتگیری فوندامنتالیستی ـ ضد کمونیستی.
جنبش می تو.
جنبش فرای دی فور فیوچر
توسط محصلان مدارس برای محیط زیست.
جنبش اعتصابی اقتصادی خالص و غیر سیاسی کارگران و دیگر زحمتکشان
در خارج از حیطه رهبری حزب طبقه کارگر
و
یا
جنبش فمینیستی و امثالهم

 

رفرمیسم 

در 

دولت های امپریالیستی

توسط حزب چپ و سوسیال ـ دموکراسی به مثابه احزاب امپریالیستی حکومت می کند. 

جنبش کارگری ـ کمونیستی سابق 

دیگر حتی در حرف وجود ندارد.

احزاب کمونیستی سنتی یا منحل شده اند و یا کلافه. 

جنبش سندیکایی با محتوای اقتصادی بند تنبانی 

جای جنبش کارگری ـ کمونیستی انقلابی

 را 

پر کرده است

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر