شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت اول
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۵۳)
بخش اول
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!
۱
غم خویش در زندگی خور، که خویش
به مرده نپردازد از حرص خویش
معنی تحت اللفظی:
غم خودت را تا زمانی که زنده هستی بخور.
قوم و خویشت،
پس از مرگت،
از فرط حرص و آز
به فکر تو نخواهند بود.
سؤال
سعدی
فقر و تنگدستی
را
نه پدیده ای جامعتی، بلکه پدیده ای (۱) تلقی می کند.
جواب
سعدی فقر و تنگدستی را نه پدیده ای جامعتی، بلکه پدیده ای فردی تلقی می کند.
از این رو ست که او برای آن راه حل فردی پیشنهاد می کند و نه راه حل جامعتی.
بدین طریق دستگیری از اعضای فقیر و تنگدست همبود (جامعه) نه به عهده همبود، بلکه به عهده افراد منفرد متمول وا گذار می شود.
سعدی
برای همه مسائل جامعتی
راه حل فردی ارائه می دهد.
هنوز هم این شیوه برخورد غلط در جامعه و جهان
رواج وسیع دارد.
اعضای جامعه
به همین دلیل
نه از جامعه، بلکه از یکدیگر انتظار کمک و دستگیری دارند
و
ذلت و سعادت خود را نه ناشی از جامعه، بلکه ناشی از خیرخواهی و یا بدخواهی مردم
می دانند.
سؤال
این طرز نگرش جامعه را به (۲) مبدل می سازد، غرور انسانها را از بین می برد،
آنها را به درجه سگان ولگرد
تنزل می دهد.
جواب
این طرز نگرش جامعه را به گداخانه مبدل می سازد، غرور انسانها را از بین می برد،
آنها را به درجه سگان ولگرد
تنزل می دهد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر