درنگی
از
۱
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
معنی تحت اللفظی:
انسان ها اعضای یکدیگرند.
برای اینکه از جوهر واحدی خلق شده اند.
سعدی در این بیت شعر،
بشریت را از جوهر واحدی می داند.
جوهر
مفهوم فلسفی دیرآشنایی است که به معانی مختلف به کار فته است.
منظور سعدی از جوهر، به احتمال قوی خاک است که حوا و آدم از آن تشکیل یافته اند.
هم نظر کریم در قرآن و هم نظر سعدی در این شعر
نظری علمی است.
چون خاک حاوی عناصری شیمیایی ئی است که اندام همه موجودات از آنها تشکیل یافته اند.
سعدی در این بیت شعر
خواه و ناخواه
آگاه و ناخودآگاه
به وحدت مادی بشر و همه چیزهای جامد و جاندار تأکید دارد.
این کشف سعدی
دال بر برابری مادی همه انسان ها و حتی جمادات و نباتات و جانوران است.
البته
خود سعدی
به برابری انسانها کمترین اعتقادی ندارد.
به همین دلیل
این شعر سعدی
چیزی استثنائی است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر