خود آموز خود اندیشی (۸۵۲)

شین میم شین

باب دوم

در احسان

حکایت بیست . یکم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۶)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

بر انداز بیخی، که خار آورد

درختی بپرور، که بار آورد

معنی تحت اللفظی:

ریشه ای را که خار آورد، بکن و درختی بکار که میوه آورد.

 

ما اشعار عاشقانه سعدی را در فرصتی دیگر مستقلا مورد حلاجی قرار خواهیم داد و اینک چند نمونه به عنوان مثال:

 

ملامت از دل سعدی فرونشوید عشق

سیاهی از حبشی چون رود، که خودرنگ  است.

معنی تحت اللفظی:

سرزنش سعدی موجب صرفنظرش از عشق نمی شود.

مثل رنگ سیاه پوست جبشی ها ست که قابل شست و شو نیست.

 

سعدی

در این بیت غزل عاشقانه،

ملامت این و آن را قادر به شستن عشق «دوست» از دل او نمی داند.

چون عشق او به «دوست»، به همان سان جبلی، طبیعی، بنیادی و مادرزادی است، که رنگ سیاهی در پوست زنگی.

سعدی

 در این بیت شعر،

از عجین شدن ضمیر خود با عشق به «دوست» سخن می گوید.

اشعار عاشقانه سعدی و حافظ فقط بیان صرف عقده های جنسی حضرات نیست.

دیوان غزلیات سعدی و حافظ مکتب تربیت غلامان جانباز، سرسپرده، حلقه به گوش است.

تجدید چاپ آثار سعدی و حافظ از سوی دربار و مجلس درباری بی دلیل نبوده است.

 

ادامه دارد.