درنگی
از
۱
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
معنی تحت اللفظی:
انسان ها اعضای یکدیگرند.
برای اینکه از جوهر واحدی خلق شده اند.
سؤال این بود
که
منظور سعدی از این بیت شعر
چیست؟
این ادعای غلط و غیر منطقی سعدی،
ادعایی فلسفی است و نه علمی.
سعدی
به انواع بیشمار روابط میان چیزهای جامد و جاندار
کم یا بیش
پی برده است.
سعدی
در این بیت شعر،
رابطه ارگانیک (عضوی) میان اعضای اندام های نباتی و جانوری
را
به رابطه میان انسان ها منتقل می کند
تا
اندرز هومانیستی فئودالی خود را صادر کند.
پی بردن به این رابطه، در قرون وسطی فئودالی ایران
فی نفسه
ستایش انگیز است.
شکنجه گران بیسواد ساواک
هم
این رابطه ارگانیک را به قربانیان شکنجه یاد اور می شدند:
هر ضربه شلاق که بر کف پای فردی وارد می آید،
همه اعضای اندام او را به درد می آورد.
هدف سعدی هم بیان همین نکته است.
آدم به شرطی آدم است که از محنت همنوعانش رنج ببرد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر