۱۴۰۲ دی ۲۶, سه‌شنبه

قرآن کریم از دیدی دیگر (۱۵۷)

    

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

 

﴿وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ﴾
[ البقرة: ۲۴۴]

در راه خدا جنگ كنيد و بدانيد كه خدا شنوا و داناست.

کریم در این آیه

مسلمین را به جهاد در راه خدا فرا می خواند.

ضمنا

یادآور می شود که خدا هم شنوا و هم دانا ست.

 

منظور کریم از مفهوم «جهاد درر اه خدا»

اولا

این است که جنگ تنها راه حفظ و توسعه و تحمیل و تحکیم مناسبات تولیدی برده داری است.

 

از آنجا که اسلام، ایده ئولوژی نظام جامعتی برده داری است، 

می توان نتیجه گرفت که اشاعه اسلام، 

نه از طریق هماندیشی با دگراندیشان و دگرمذهبان، بلکه به زور و شمشیر امکان پذیر است.

این فرمان الهی

اما 

چه ربطی به شنوایی و دانایی خدا دارد؟


کریم به در می گوید تا دیوار بشنود:

مسلمین باید بدانند که هر حرفی که بین آنها رد و بدل می شود، به گوش خدا می رسد.

نتیجه عملی این تهدید الهی 

خود سانسوری مسلمین خواهد بود.

کریم با این آیه

پوزه بند بر پوزه مسلمین می بندد.

منظور کریم از تأکید بر دانایی خدا،

تطمیع است:

هر کس در راه خدا شمشیر بکشد،

خدا فراموش نخواهد کرد.

در نامه اعمالش ثبت خواهد شد و در آخرت اجر عظیم خواهد یافت.


﴿مَّن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴾
[ البقرة: ۲۴۵]

كيست كه به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بيفزايد؟ 

خدا تنگدستى دهد و توانگرى بخشد

 و 

شما به سوى او باز گردانده مى‌شويد.

کریم در این آیه

دیالک تیک داد و ستد

را

وارد رابطه خلق و خدا می سازد:

خلق به خدای میلیاردر مطلق قرض الحسنه (قرض بدون ربح و ربا) می دهد

و

خدا چند برابر آن را به او پس می دهد.

تصورش در عمل و در عالم واقع، محال است:

برده بی همه چیز به برده دار مطلق قرض بی ربح و ربا می دهد.

چگونه؟

برده

مملوک است و تنها چیزی که ندارد، مالکیت است.

کریم هم می داند.

برده باید تنها چیزی که دارد، یعنی جانش را به خدای برده دار قرض الحسنه دهد و چند جان دیگر در عالم خیال دریافت کند.

چرا و به چه دلیل؟


خدا تنگدستى دهد و توانگرى بخشد

 و 

شما به سوى او باز گردانده مى‌شويد.

 فقر و غنای بندگان

نه دست خودشان، بلکه دست خدا ست.

تناقض فکری کریم 

اکنون آشکار می گردد:

خدای محتاج به قرض الحسته، ظاهرا مسئول فقر و غنای بندگان است.

اما

منظور کریم از برگردانده شدن به سوی خدا چیست؟

منظور کریم حشر بشر در روز محشر است.

اینجا نیز دیالک تیک تهدید و تطمیع به کار گرفته می شود

که

یکی از مهمترین دیالک تیک های کریم تاجرباشی است

و

مبتنی بر دیالک تیک داد و ستد مثبت و منفی است:

ندهی 

دمار از روزگارت کشیده می شود.

بدهی  

اجر چندین برابر دریافت می کنی.


ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر