فرهنگ مفاهیم سیاسی (ت) تناسب بین المللی قوا (تناسب قوا در مقیاس بین المللی) (۵) (بخش آخر)

هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان 

شین میم شین

  

۳۰

·    با وجود همبود دول سوسیالیستی و سیاست آن امکانات امپریالیسم در زمینه انتقال پیامدهای بحران  خود بر خلق های دیگر هر چه بیشتر کاهش می یابند.

 

۳۱

·    ناهمگونی توسعه اقتصادی و سیاسی رشدیابنده دول امپریالیستی که به تغییر مهم تناسب قوا در درون خود اردوگاه امپریالیستی منجر می شود، بر آن مزید می گردد.

 

۳۲

·    تضاد های موجود میان تک تک کشورهای امپریالیستی شدت می یابند.

·    بدین طریق نقاط تهاجمی جدیدی برای سیاست صلح کشورهای سوسیالیستی پدید می آیند و به تضعیف موضع امپریالیسم در تناسب بین المللی قوا منجر می شوند.

 

۳۲

·    امروزه بدون در نظر گرفتن موضع و عمل اکتیو همبود دولتی سوسیالیستی تحت رهبری اتحاد شوروی، تصمیم و توسعه سیاسی مهمی در جهان نمی تواند صورت گیرد.

 

۳۳

·    سیاست خارجی منظم سوسیالیسم هر چه بیشتر تأثیر ماندگاری بر حوادث بین المللی اعمال می کند و خود به فاکتور (عامل) رئال (واقعی) تناسب بین المللی قوا بدل شده است.

 

۳۴

·    این نفوذ همبود دولتی سوسیالیستی امروزه بر همه عرصه های توسعه جامعتی در جهان گسترش می یابد.

 

۳۵

·    امپریالیسم  به سازگارسازی خود با این تغییر تناسب بین المللی قوا به زیان خود و پیدا کردن متدهای جدید برای نیل به آماج های قدیم خود مجبور گشته است.

 

۳۶

·    این خود سازگارسازی امپریالیسم با تناسب نوین بین المللی قوا اما نه به تغییر ماهیت تجاوزگرانه و ارتجاعی امپریالیسم منجر می شود و نه به ثبات امپریالیسم و خروج آن از بحران عمومی اش.

 

۳۷

·    تغییر تناسب بین المللی قوا به نفع سوسیالیسم سبب می شود که همزیستی مسالمت آمیز دول با نظامات جامعتی متفاوت به مثابه تنها آلترناتیو (بدیل) بخردانه (راسیونال) برای کورس تجاوزگرانه امپریالیسم به فاکتور رئالی در توسعه بین المللی مبدل شود و به تغییر هر چه بیشتر تناسب بین المللی قوا منجر گردد.

 

۳۸

·    فاکتورهای (عوامل) زیر امروزه تعیین کننده ماندگار تناسب بین المللی قوا به نفع نیروهای صلح، پیشرفت و سوسیالیسم محسوب می شوند:

 

الف

·    تقویت قدرت اصلی سوسیالیسم و توسعه انقلابی بین المللی (اتحاد جماهیر شوروی).

·    در نتیجه وزین تر گشتن مجموعه همبود دولتی سوسیالیستی در مقیاس جهانی.

 

ب

·    اعتلای هر چه بیشتر نقش سیستم سوسیالیستی جهانی به مثابه نیروی انقلابی اصلی دوران ما و به مثابه پایگاه قابل اعتماد صلح.

 

پ

·    تقویت وحدت سه جریان انقلابی اصلی دوران ما

 

ت

·    افزایش بحران زدگی و سستی جامعه کاپیتالیستی و تشدید هر چه بیشتر بحران عمومی کاپیتالیسم

 

پایان