خود آموز خود اندیشی (۱۱۵۹)

 

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت هشتم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص  ۸۷ ـ ۸۸)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

 

 

سعدی

چون می روشن در آبگینه صافی

خوی جمیل تو از جمال روی تو پیدا

معنی تحت اللفظی:

همانطور که در شیشه تمیز و صاف می زلال و روشن نمودار می گردد، به همانسان هم در روی زیبای هرکس خوی و خصال زیبایش هویدا می گردد.

 

سعدی

 در این بیت غزل،

 دیالک تیک فرم و (۱) و  دیالک تیک نمود و (۲)

را

 به شکل دیالک تیک آبگینه و (۳) و دیالک تیک روی و (۴) بسط و تعمیم می دهد.

 

سعدی

 در این بیت غزل،

 دیالک تیک فرم و محتوا، دیالک تیک نمود و بود (ماهیت)

را

به شکل دیالک تیک آبگینه و می و دیالک تیک روی و خوی بسط و تعمیم می دهد.

روی جمیل (فرم و نمود) به طور اوتوماتیک، مستلزم خوی جمیل (محتوا و ماهیت) است، همانطور که آبگینه صاف (فرم) مستلزم می روشن (محتوا) است.

 

این به معنی انکار دیالک تیک فرم و محتوا ست.

این به معنی سقوط سعدی به منجلاب عرفان است.

چون عرفان مبلغ و منادی اصل موسوم به «وحدت وجود» یعنی یکسانی همه چیز مادی و فکری و از آنجمله  اضداد و اقطاب دیالک تیکی است.

این به معنی مطلق کردن وحدت اضداد و انکار ضدیت («مبارزه») اضداد است.

مراجعه کنید

به

وحدت و «مبارزه» اضداد

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/4724

 

ادامه دارد.