احسان طبری
(۱۲۹۵ ـ ۱۳۶۸)
(۷۳ سال)
فیلسوف، نویسنده، شاعر، نظریه‌پرداز برجستهٔ مارکسیسم-لنینیسم، ایدئولوگ و عضو کمیتهٔ مرکزی و هیئت سیاسی حزب توده ایران
ویکی پیدیا
درنگی
از
شین میم شین
پائیز،
پلی است از زوال تا زایش
دانشمند فرزانه، رفیق احسان طبری
آذر فراهانی
آن سوی سرونازها با میوه های صمغ آلود،
این بند آخر این یاداشت شعرگونه طبری است:
۱
و نقاش، استادی است به سالخوردگی سنگ ها...
طبری
طبیعت را نقاش ماهری تصور و تصویر می کند.
نقاش ماهری به سن و سال جمادات (سنگها).
سنگ ها قدیمی ترین فرم های واقعیت عینی نیستند.
ولی محسوس ترین و ملموس ترین و مرئی ترین فرم های واقعیت عینی اند.
قدیمی ترین جزء جمادات در جدول مندلیف،
اتم هیدروژن است که در تحول بالنده اش به تشکیل بقیه عناصر شیمیایی جدول فوق الذکر منجر شده است که سنگها یکی از نتایج ترکیب آنها هستند.
طبیعت مادر
اما فقط نقاش ماهری نیست.
طبیعت مادر
هنرمند همه فن حریف (allrounder) ماهری است.
طبیعت مادر
عکاس و نقاش و نوازنده و معمار و تندیس ساز و خیلی چیزهای دیگر است.
طبیعت مادر
معرکه است.
طبیعت مادر
مولد نعمات مادی لا تحد و لا تحسی است.
بی دلیل نیست که نیاکان ما پرستنده عناصر طبیعی و در تحلیل نهایی طبیعتخدا بوده اند.
بشر و همه موجودات نباتی و جانوری دیگر
فقط در رابطه دیالک تیکی با طبیعت مادر وجود دارند و می توانند وجود داشته باشند.
شعر طبری
را
می توان شعری ناتورالیستی محسوب داشت.
موضوع اکثر اشعار طبری عناصرو اجزای طبیعت مادرند.
مراجعه کنید
به
درنگی در شعری از احسان طبری تحت عنوان «زمین»
https://mimhadgarie.blogfa.com/post/15174
درنگی در شعری از طبری تحت عنوان «از میان ریگ ها و الماس ها»
۱
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/11217
۲
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/11232
۳
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/11240
۴
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/11289
پایان
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر