مائوئیسم و رسالت تاریخی طبقه کارگر (۴۵)

   

پروفسور دکتر  رولف ماکس

(۱۹۷۵)

برگردان

شین میم شین

فصل پنجم

رابطه منفی و خصمانه مائوئیسم

با

 رسالت تاریخی طبقه کارگر

مطابقت محتوای اجتماعی سیاست داخلی نیروهای گرد آمده دور مائوتسه تونگ 

با

سیاست خارجی آنها.

ادامه 

  

۲۴

·    نتیجه نهایی تأکید خاص و یکجانبه بر صنایع کوچک، برجسته سازی نقش کارگران هر از گاهی (موقتی) بوده است.

 

۲۵

·    شکی نیست که استفاده از صنایع کوچک و کلیه ذخایر محلی (روستایی) لازم و ضروری است.

 

۲۶

·    انتقاد ما اصولا  از صنایع کوچک در چین نیست.

 

۲۷

·    لنین هم در سخنرانی های مختلف در صورتی که بازتشکیل و تشکیل صنایع بزرگ با دشواری های بزرگ مواجه بود، به ضرورت توسعه صنایع کوچک اشاره کرده است.

 

۲۸

·    لنین اما ضمنا بر استثنائی بودن (قاعده نبودن) این اقدامات تأکید  ورزیده است.

 

۲۹

·    مائوئیسم، اما برعکس، تلاش داشته تا برای تشکیل درازمدت اقتصاد منطقه ای، «تئوری» بسازد.

 

۳۰

·    این در رابطه مستقیم با طرح  مائوئیستی در زمینه تقسیم تصنعی اقتصاد ملی (به صنایع بزرگ و کوچک) و تنزل دادن زحمتکشان به آلت دست صرف سیاست مائوئیستی بوده است.

 

۳۱

·    تعیین کننده ی روشن این امر انگیزه های شووینیستی این سیاست بوده اند. 

 

۳۲

·    این اما به معنی فاکتور دیگری است که روند تشکیل اجتماعی ـ اقتصادی و ایده ئولوژیکی طبقه کارگر چین را به عقب انداخته است.

 

۳۳

·    با شکاف انداختن میان طبقه کارگر، نیروی مبارزاتی این طبقه به طرز تعیین کننده ای لطمه برداشته و منجر به تشکیل تضادهای اجتماعی و ایده ئولوژیکی تصنعی در طبقه کارگر شده است.

 

۳۴

·    در رابطه با نزدیکی طبقه کارگر به دهقانان و تجلیل از فقر توسط نیروهای گرد آمده دور مائوتسه تونگ، تفاوت های نسبتا بزرگی در شرایط زندگی و شرایط کار کارگران ساده و کارگران متخصص در کارخانجات بزرگ و مدرن از سویی و شاغلان صنایع کوچک، کارگران فصلی و کارگران کمکی از سوی دیگر، پدید آمده است.

 

۳۵

·    این نظر در مصوبات پلنوم سوم کمیته مرکزی حزب کمونیست چین در سال ۱۹۵۷ تصدیق و تأیید می شود.

 

۳۶

·    در مصوبات پلنوم سوم کمیته مرکزی حزب کمونیست چین قرار بر این گذاشته می شود که دستمزد کارگران ساده و کمکی شاغل در کارخانجات از سال ۱۹۵۸ به میزان درآمد دهقانان میانه حال در منطقه مربوطه باشد.

 

۳۷

·    بنا بر قانون مصوبه ۹ فوریه سال ۱۹۵۸، دستمزد کارگران کمکی در شهرها ضمن در نظر گرفتن تفاوت هزینه زندگی در شهر و  روستا نباید از میزان درآمد دهقانان مرفه فزونتر باشد.

·    (ابر، ««توسعه موقعیت مادی طبقه کارگر چین از سال ۱۹۵۷) در «طبقات و روابط طبقاتی در جمهوری خلق چین»، سیاست خارجی آلمان دفتر ویژه، ۱۹۷۳، ص ۱۲۴)

 

۳۸

·    این انحراف از اصول رهبری (مدیریت) سوسیالیستی را لئو شائوچی در کنگره هشتم سندیکاها به طرز زیر توجیه می کند:

·    «سطح زندگی کارگران و دهقانان باید به همدیگر نزدیک شود.»

 

۳۹

·    این در رابطه با سمتگیری در جهت «ساده سازی» و همسطح سازی عام در عرصه دستمزد بوده است.

 

۴۰

·    محدود کردن دستمزد مبتنی بر تعداد قطعات به نفع دستمزد مبتنی بر ساعات کار با آماج گزاری مائوئیستی مبتنی بر تساوی بدوی (پریمیتیو) مطابقت داشته است.

·    (ابر، ««توسعه موقعیت مادی طبقه کارگر چین از سال ۱۹۵۷) در «طبقات و روابط طبقاتی در جمهوری خلق چین»، سیاست خارجی آلمان دفتر ویژه، ۱۹۷۳، ص ۱۲۴)

 

ادامه دارد.