روزا لوکزمبورگ
(۱۸۷۱ ـ ۱۹۱۹)
۷
می خواهم از فراز دیوارها فریاد برآورم:
این روز پرشکوه را پاس دارید.
فراموش نکنید.
حتی اگر سرتان خیلی شلوغ باشد و مجال سر خاراندن نداشته باشید،
سر بلند کنید
و
نگاهی
به
اقیانوس آبی خاموش آسمان
و
ابرهای سیمین غول آسای شناور در آن
بیندازید.
به هوا دقت کنید که از نفس عاشقانه نرگس ها
سرشار و سنگین است
و
زلال و جلالی را به تماشا بنشینید که بر این روز روشن گسترده است.
چون چنین روزی، هرگز، آری هرگز تکرار نخواهد شد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر