۱۳۹۴ خرداد ۱۶, شنبه

سیری در جهان بینی حکیم ابوالقاسم فردوسی (30)


(320 ـ 398)
(942 ـ 1020)
تحلیلی از شین میم شین

شاهنامه
آغاز کتاب
بخش هفتم
گفتار اندر ستایش پیغمبر

·        تو را دانش و دین رهاند درست
·        در رستگاری ببایدت جست

·        وگر دل نخواهی که باشد نژند
·        نخواهی که دایم بوی (باشی)  مستمند

·        به گفتار پیغمبرت، راه جوی
·        دل از تیرگی ها بدین آب، شوی

·        چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی،
·        خداوند امر و خداوند نهی

·        که خورشید بعد از رسولان مه
·        نتابید بر کس ز بوبکر، به

·        عمر کرد اسلام را آشکار
·        بیاراست گیتی چو باغ بهار

·        پس از هر دوان بود عثمان، گزین
·        خداوند شرم و خداوند دین

·        چهارم علی بود جفت بتول
·        که او را به خوبی ستاید، رسول

·        که من شهر علمم، علی ام، در است
·        درست این سخن قول پیغمبر است

·        گواهی دهم کاین سخن ها ز او ست
·        تو گویی دو گوشم پر آواز او ست

·        علی را چنین گفت و دیگر همین
·        کز ایشان قوی شد ـ به هر گونه ـ دین

·        نبی، آفتاب و صحابان چو ماه
·        به هم بستهٔ یکدگر را ست راه

·        منم بندهٔ اهل بیت نبی
·        ستایندهٔ خاک پای وصی

·        حکیم این جهان را چو دریا نهاد
·        برانگیخته موج از او، تندباد

·        چو هفتاد کشتی بر او ساخته
·        همه بادبان ها برافراخته

·        یکی پهن کشتی بسان عروس
·        بیاراسته همچو چشم خروس

·        محمد بدو اندرون با علی
·        همان اهل بیت نبی و ولی

·        خردمند کز دور دریا بدید
·        کرانه نه پیدا و بن ناپدید

·        بدانست کاو موج خواهد زدن
·        کس از غرق بیرون نخواهد شدن

·        به دل گفت:
·        « اگر با نبی و وصی
·        شوم غرقه، دارم دو یار وفی

·        همانا که باشد مرا دستگیر
·        خداوند تاج و لوا و سریر

·        خداوند جوی می و انگبین
·        همان چشمهٔ شیر و ماء معین»

·        اگر چشم داری به دیگر سرای
·        به نزد نبی و علی گیر، جای

·        گرت ز این بد آید گناه من است
·        چنین است و این دین و راه من است

·        بر این زادم و هم بر این بگذرم
·        چنان دان که خاک پی حیدرم

·        دلت گر به راه خطا مایل است
·        تو را دشمن اندر جهان خود دل است

·        نباشد جز از بی ‌پدر، دشمنش
·        که یزدان به آتش بسوزد، تنش

·        هر آنکس که در جانش بغض علی است
·        از او زارتر در جهان زار کیست؟

·        نگر تا نداری به بازی جهان
·        نه برگردی از نیک پی همرهان

·        همه نیکی ات باید آغاز کرد
·        چو با نیکنامان بوی (باشی)  همنورد

·        از این در، سخن چند رانم همی
·        همانا کرانش ندانم همی

پایان
ویرایش از دایرة المعارف روشنگری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر