۱۴۰۱ تیر ۱۴, سه‌شنبه

درنگی در افکار فاضل میبدی (۲)

تصویر لینک

میم حجری


فاضل میبدی

( عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم و استاد دانشگاه مفید قم)

 

فاضل میبدی

شخصیتی اندیشنده است.

یعنی

فردی استثنایی

است.

یعنی

مثل ۹۹ درصد روشنفکران طویله،

طوطی وش نیست.

بلکه خود اندیش است

و

این نعمت و لیاقت و بضاعت کمی نیست.

تحلیل این افکار او،

به

همین دلیل

هم

ضرور است و هم بی ضرر.

 

۱
اشتباه بنیادی مرحوم امام‌خمینی 

 دقیقا در همین نکته بود.
 تصورایشان این بود که قشر روحانی بهتر از دیگران می‌تواند از اسلام و انقلاب اسلامی محافظت کند.

 در همین اولین جمله فاضل میبدی،

دقت مفهومی او

به چشم می خورد:

او

روحانیت

را

بسان مارکسیستی

قشر اجتماعی

 قلمداد می کند.

این بدان معنی است

که

فاضل میبدی

مارکسیستی اندیش تر از سران راه کارگر و غیره

است

که

روحانیت

را

کاست و یا طبقه اجتماعی

قلمداد کرده اند و می کنند.

قشر روحانی

اما

به چه معنی است؟

قشر روحانی

بدان معنی است

که

روحانیت

تعلقات طبقاتی مختلف، متفاوت و حتی متضاد دارد.

یعنی

هر گردی، گردو نیست.

درست به همین دلیل

فاضل میبدی

با 

بقیه فضلا 

اختلاف و تفاوت و تضاد دارد.


۲
اشتباه بنیادی مرحوم امام‌خمینی 

 دقیقا در همین نکته بود.
 تصورایشان این بود که قشر روحانی بهتر از دیگران می‌تواند از اسلام وانقلاب اسلامی محافظت کند.

 

فاضل میبدی

با جسارت یک شهروند بورژوا،

نسبیتی 

را

وارد خمینیسم

می سازد.

او

از

خطای فکری خمینی پرده برمی دارد.

به

عبارت دقیقتر

روحانی ـ تصور و روحانی ـ تصویر خمینی

را

باطل و نادرست می نامد.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر