شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت چهاردهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۶۶ ـ ۶۷)
بخش سوم
۱
معاشران، ز حریف شبانه یاد آرید
حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید.
معنی تحت اللفظی:
همنشینان حقوق حافظ را که همدم شبانه تان بود، فراموش نکنید.
حافظ
در این بیت غزل،
دیالک تیک داد و ستد
را
به شکل دیالک تیک حریفیت شبانه و حقوق بندگی بسط و تعمیم می دهد و طلب خود را می طلبد.
۱
نام حافظ گر بر آید بر زبان کلک دوست
از جناب حضرت شاهم بس است این ملتمس.
معنی تحت اللفظی:
التماس من از شاه این است که نام حافظ را کتبا بر زبان راند.
حافظ
در این بیت غزل،
دیالک تیک طبقه حاکمه و توده
را
به شکل دوئالیسم شاه و شاعر، دوئالیسم همه چیز و هیچ بسط و تعمیم می دهد
و
تنها تمنائی که دارد، فراموش نشدن نامش از سوی «دوست» است.
حافظ
در این بیت غزل
محتوای مشخص مفهوم انتزاعی «دوست» را برملا می سازد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر