فرهنگ مفاهیم فلسفی (الف) ایدئالیسم (۱)

 

 پروفسور دکتر مانفرد بور

پروفسور دکتر وینفرید شرودر

پروفسور دکتر ورنر شوفنهاور

برگردان

 شین میم شین  

  

۱

·      ایدئالیسم عبارت است از سمتگیری اصلی فلسفه که بر ضد ماتریالیسم است.

 

۲

·      ایدئالیسم نامی است برای جهان بینی هائی (فلسفه ها و نگرش های فلسفی ئی) که در پاسخ به مسئله اساسی فلسفه، معتقدند که شعور به نحوی از انحا در تحلیل نهائی، بر ماده تقدم دارد، تعیین کننده است و کلام آخر را بر زبان می راند.

 

۳

·      مفهوم ایدئالیسم شامل حال کلیه نگرش ها، سیستم ها و جریانات فلسفی می شود که به تقدم ایده، روح و یا روندهای روانی و احساس ها اعتقاد دارند و ماده را، یعنی مجموعه واقعیت عینی را به مثابه پدیده ای ثانوی تلقی می کنند.

 

۴

·      نگرش ها، سیستم ها و جریانات فلسفی ایدئالیستی مختلف را می توان (علیرغم تفاوت های ظاهری متنوع شان با یکدیگر) به دو سمتگیری اصلی ایدئالیستی تقسیم بندی بندی کرد:

 

الف

·      ایدئالیسم عینی

 

ب

·       ایدئالیسم ذهنی.

 

۵

·      ایدئالیسم عینی، شعور را مجز از مبنای تاریخی ـ اجتماعی اش، به چیز مستقل «عینی» مبدل می سازد و به مثابه یک اصل اولیه و خلاق بر جهان مادی مقدم می داند.

 

۶

·      ایدئالیسم ذهنی، شعور سوبژکتیو ـ انسانی را چنان مطلق می کند که واقعیت عینی، تنها به مثابه محتوای شعور جلوه گر می شود و نتیجتا، وجود جهان بیرونی مستقل از سوبژکت شناسنده مورد انکار قرار می گیرد.

 

ادامه دارد.