اریش ماریا رمارک
نویسنده پاسیفیست آلمانی
میم حجری
فکر می کردم که همه مخالف جنگند.
تا اینکه دریافتم که کسانی هستند که نباید به جبهه بروند.
اریش ماریا رمارک
معنی تحت اللفظی:
دلیل جنگ این است
که
همه مجبور به شرکت در آن نیستند.
این نظر رمارک
سطحی و ساده لوحانه است:
اولا
شرکت در جنگ
برای جوانان کشور مربوطه الزامی است.
یکی از عرصه های برابری در جوامع طبقاتی
همین شرکت اجباری همه در جنگ است.
ثانیا
شرکت در جنگ
برای اعضای طبقات اجتماعی انگل و استثمارگر
آرزو و آرمان و ایدئال
است.
ای بسا
فرزندان سرمایه داران
که
داوطلب شرکت در جنگ های جهانی بوده اند.
دومه نیکو لوسوردو
اثر پژوهشی ارزشمندی در این زمینه نوشته است:
همبود، مرگ، هایدگر و ایدئولوژی جنگ (۱۹۹۵)
شخصیت های فلسفی و ادبی و هنری مهم اروپا
همه از دم
طرفدار دو آتشه جنگ بوده اند.
مثلا
شخص شخیص توماس مان.
ویتگنشتاین
فیلسوف بند تنبانی امپریالیستی
حتی داوطلب رفت نبه جبه جنگ می شود
و
با
دیدن نفرت جوانان طبقات زحمتکش از جنگ،
چنان دچار یأس و سرخوردگی می وشد
که
تصمیم به انتحار می گیرد.
تعداد آخوندهایی که در جنگ شهید شده اند،
کم نیست.
مثلا
چمران.
جنگ
فرمی از مبارزه طبقاتی است.
جنگ انتزاعی وجود ندارد:
جنگ ها را می توان بنا بر ماهیت طبقاتی شان
به
دو دسته طبقه بندی کرد:
۱
جنگ های ارتجاعی
۲
جنگ های انقلابی
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر