۱۴۰۱ مهر ۱۵, جمعه

تحلیل دیگری از تراژدی «مهره سرخ» ـ شاهکار سیاوش کسرایی (۴۲)

 Siyavash Kasraei.jpg 

تحلیلی 

از

شین میم شین

 

۸

دلیل دیگر این واکنش

خودبیگانگی اعضای جامعه است.

ذلت اجتماعی چه بسا شعور فردی و اجتماعی توده ها را در هم می کوبد.

آن سان که در دردمندی همنوعان خود، تسکینی برای درد خود می جویند.

اگر شعور توده ای اشاعه یافته باشد، واکنش دیگری از اعضای جامعه مشاهده خواهد شد.

آنگاه به قول سیاوش در منظومه بلند «آرش کمانگیر»، «انسان ها در غم همدیگر خواهند نشست و پا به پای شادمانی های مردم، پایکوبی خواهند کرد.»

این تصور و تصویر سیاوش از جامعه بی طبقه و ایدئال است.

 

۹

ز این قصه بگذرم که چنین است روزگار

پیوند و مهر ما ست

رشک آور کسان

اما غم و جدایی هر جفت نازنین

آرام بخش خاطر این قوم زشتکار!

 

سیاوش

 احتمالا

شعر هومانیستی ماندگار شیخ شیراز را در نظر داشته که از واژه روزگار بهره گرفته است.

سیاوش می خواهد با همین واژه، خواننده را به یاد بیت «چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار» سعدی باندازد و از وارونگی عینی جامعه و وارونه اندیشی سوبژکتیو اعضای جامعه پرده بردارد.

 

۱۰

این روانشناسی اما در مورد خاص رستم ـ به مثابه پهلوان ملی ـ  معنای دیگری دارد.

در این توطئه تراژیک، استراتژی دشمن تقطیر یافته است:

افراسیاب با این دسیسه قصد تخریب روانی رادیکال پهلوان ملی و در نتیجه «ملت» ایران را در سر می پرورد.

 

چرا و به چه دلیل ما به این نتیجه می رسیم؟

 

۱۱

برای پاسخ به این پرسش باید دیالک تیک شخصیت و توده را به شکل دیالک تیک پهلوان و ملت بسط و تعمیم دهیم.

 

اگرچه در دیالک تیک شخصیت و توده نقش تعیین کننده از آن توده (ملت) است،

ولی در لحظات معینی از تاریخ، شخصیت (پهلوان) به کند و تند گشتن روندها کمک می کند.

 

اقراسیاب و هر دشمن اندیشنده به این حقیقت امر دیالک تیکی وقوف کامل دارد و لذا قصد تخریب رادیکال پهلوان بی جانشین ملی را در سر می پرورد و عملی می سازد.

 

در عصر حاضر

 این شیوه عمل را طبقه حاکمه از هر نظر تکمیل کرده است و بطور مداوم به خدمت می گیرد:

امروزه قلع و قمع احزاب و شخصیت های مؤمن و انقلابی در دستور کار هر روزه طبقه حاکمه ملی و بین المللی است.

 

ادامه دارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر