فرهنگ مفاهیم سیاسی (الف) انقلاب سوسیالیستی کبیر اکتبر (۳)

 

هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان 

شین میم شین

  

۱۱

·    پس از آنکه تلاش بلشویک ها در راه هدایت مسالمت امیز انقلاب بورژوایی ـ دموکراتیکی به انقلاب سوسیالیستی ناکام ماند (لنین، «تزهای آوریل») و حاکمیت دوگانه پایان یافت (در ماه ژوئیه سال ۱۹۱۷)، حزب بلشویک به قیام مسلحانه مبادرت ورزیدند.

 

۱۲

·    به ویژه وقتی که محافل نظامی  رژیم تزاریستی سابق (به عنوان مثال، ژنرال کورنیلوف) در موافقت با حکومت به اصطلاح موقت (کرنسکی) بر ضد دستاوردهای دموکراتیکی دست به کودتا زدند.

 

۱۳

·    پس از شکست کودتای کورنیلوف، بلشویک ها در ارگان قدرت جدید التشکیل  (شوراها) به کسب اکثریت نایل آمدند.

 

۱۴

·    حکومت به اصطلاح موقت ایزوله شد.

 

۱۵

·     طبقه کارگر، دهقانان، محافل ترقی خواه روشنفکریت و بخش اعظم ارتش، خواهان تحول بنیادی در جامعه شدند.

 

۱۶

·     امپریالیست های خارجی نیز نتوانستند مانع این تحول بنیادی شوند.

 

۱۷

·    انقلاب سوسیالیستی کبیر اکتبر در ۲۴ ماه اکتبر سال ۱۹۱۷ (۷ ماه نوامبر) تحت رهبری حزب بلشویک  (حزب کمونیست اتحاد شوروی) با قیام مسلحانه کارگران، سربازان و ملاحان در پطروگراد به سرنگونی حکومت موقت روسیه منجر شد.

 

۱۸

·    قیام کنندگان تحت رهبری کمیته نظامی انقلابی قرار داشتند که که در شوراهای پطروگراد تأسیس یافته بود.

 

۱۹

·    کمیته نظامی انقلابی پطروگراد تحت رهبری مستقیم ولادیمیر لنین بود.

 

۲۰

·    در ۷ ماه نوامبر سال ۱۹۱۷، قیام مسلحانه در پطروگراد پیروز شد و حکومت موقت سرنگون شد.

 

۲۱

·    با شلیک ناو آورورا (شفق سرخ) در شب ۸ ماه نوامبر، کاخ زمستانی که محل اجلاس حکومت موقت بود، مورد حمله قرار گرفت و اعضای دولت موقت بازداشت شدند.

 

۲۲

·    در ۸ ماه نوامبر سال ۱۹۱۷، کنگره یازدهم شوراهای روسیه، تسخیر قدرت سیاسی توسط شوراهای نمایندگی. کارگران، دهقانان و سربازان را اعلام کرد.

 

ادامه دارد.