۱۴۰۱ مهر ۲, شنبه

زندگی مارکس و انگلس (۲۶۱)

    

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

 

فصل شانزدهم 

در رأس کمونارها
ادامه
   

۱۷

همبستگی پرولتری در اکسیون (عمل)

 

 

مارکس و انگلس

فقط در حرف

به طرفداری از امر شکست خوردگان مبادرت نمی ورزند.

 

وقتی در ماه ژوئن سال ۱۸۷۱

سیلی از کمونارهای متواری به لندن به راه افتاد،

مارکس و انگلس

جزو اولین کسانی بودند که کمیته ای برای حمایت از کمونارهای تحت پیگرد

تشکیل دادند.

 

مارکس و انگلس

به تهیه پاسپورت برای کمونارهایی پرداختند که در پاریس و یا در جاهای دیگر مخفی شده بودند تا امکان فرار از فرانسه فراهم آید.

 

مارکس و انگلس

برای کمونارهایی که  بدون پشیزی در جیب

خسته و خرد و خراب

 وارد لندن می شدند،

پول جمع آوری کردند

و

از روشنفکران دیرآشنا برای پیدا کردن کار و مسکن برای کمونارها مدد گرفتند.

 

اما تهیه مسکن برای کمونارها طول می کشید.

از این رو خانه مارکس و انگلس

به اولین اطراقگاه آنها بدل می شد.

 

در خانه مارکس و انگلس

هفته های متمادی به روی کمونارها باز بود

و

از حمایت مادرانه همسر مارکس و انگلس و لنشن دموت برخوردار بودند.

 

البته مخارج زندگی برای خانواده مارکس و انگلس افزایش می یافت

و

موجب دردسر جنی و لنشن می گشت.

 

آنها اما به یاد می آوردند که وقتی خودشان پس از شکست انقلاب ۱۸۴۸ با دست خالی وارد لندن شدند،

چگونه از حمایت پرولتری برخوردار گشتند.

 

اویگن پوتیه ر فرانسوی

هم جزو کمونارهای دلاوری بود که توانسته بودند از چنگ دژخیم فرانسه به لندن فرار کنند.

 

او هم احتمالا از حمایت مارکس و انگلس برخوردار شده بود.

 

اویگن پوتیه ر فرانسوی

در گریز از دست دژخیمان تیر

شعری سروده بود

که

بعدها

به

زبان های مختلف ترجمه شد

و

به

سرود جنبش کارگری انقلابی بین المللی

بدل شد:

 


 

https://www.youtube.com/watch?v=wcoNSkgoSGc

سرود انترناسیونال
برگردان
حکیم ابوالقاسم لاهوتی

برخیز ای داغ لعنت خورده دنیای فقر و بندگی
جوشیده خاطر ما را برده به جنگ مرگ و زندگی
باید از ریشه براندازیم کهنه جهان جور و بند
وآنگه نوین جهانی سازیم هیچ بودگان هرچیز گردند
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسان‌ها
برما نبخشد فتح و شادی، نه شه نه بت نه آسمان
با دست خود گیریم آزادی در پیکارهای بی‌امان
تا ظلم را از عالم بروبیم نعمت خود آریم به دست
دمیم آتش را و بکوبیم تا وقتی که آهن گرم است
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسان‌ها
تنها ما تودهٔ جهانی، اردوی بیشمار کار
داریم حقوق جهانبانی نه که خونخواران غدار
غرد وقتی رعد مرگ‌آور بر دژخیمان و رهزنان
در این عالم بر ما سراسر تابد خورشید نور افشان
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسان‌ها 


ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر