میم حجری
متأسفانه
غفلت امانم نداد تا به کسی که برایم مهم است، بگویم که برایم مهم است
و
اکنون که دیگر نیست، سخت پشیمانم.
پطرا
ما
اما
در هرفرصتی به هر زحمتکشی
صادقانه و صمیمانه
نماز می بریم.
درد این است که در جهان آلوده به رنگ و ریا
نماز بردن به همنوع
فرمالیزه شده است.
یعنی
از محتوای واقعی اش تهی شده است.
یعنی
دیگر
فرقی بین عطسه و سرفه و سپاس از همنوع
وجود ندارد.
به قول شاعری پارسی سرا
حضور قلب من از من رمیده بود و نماز
به بازی عبث لفظ ها بدل شده بود
و
لفظ ها همگی از خلوص، خالی بود.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر