۱۴۰۱ خرداد ۶, جمعه

زندگی مارکس و انگلس (۱۶۸)

    

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

فصل یازدهم
نان تلخ تبعید

 

  

۹

«عشقم به تو غول آسا ست.»

 

عشق مارکس به فرزندان و نوه ها و عشق متقابل جنی و مارکس به همدیگر،

همواره شکوفا می شد

و

به عشق طراوت و تازگی می بخشید.

 

 

جنی و مارکس

جفت سعادتمندی بودند.

 

عشق آندو علیرغم دشواری ها و بحران های بیشمار

پیوند آندو را حفظ می کرد،

دشواری ها و بحران هایی که چه بسا به قطع روابط زناشویی منجر می شوند.

 

آندو می بایستی ۷ سال به عنوان نامزد منتظر یکدیگر باشند،

تا بالاخره فقط ۴ ماه در میهن وصلت کوتاهی حاصل شود

و

بعد عمری با صرف نان تلخ تبعید به سر برند.

عمری با نان تلخ تبعید و نه بیشتر.

 

مارکس

جزو کسانی نبود که دل بر زبان دارند

و

از آنجا که اکثر نامه های رد و بدل شده میان جنی و مارکس 

از بین رفته اند،

 کارنامه کتبی چشمگیری در این زمینه باقی نمانده است

که

نشاندهنده عشق و احترام و علاقه مارکس به همسرش جنی باشند.

 

اما نامه ای در این زمینه باقی مانده است

که

بیانگر رابطه خلل ناپذیر او نسبت به همسرش است.

 

این نامه در ایام سفر جنی به شهر تریر در سال ۱۸۵۶

توسط مارکس ۳۸ ساله نوشته شده است:

«عشق من به تو

از لحظه ای که از من دور شده ای،

با تمام ابهتش جلوه گر شده است.

به مثابه غولی که تمامی انرژی روحم و تمامی کاراکتر دلم در آن جمع می آید.

بار دیگر خود را به مثابه مرد احساس می کنم،

مردی که عشق عظیمی در دل دارد.»

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۲۹، ص ۵۳۵ )

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر