دنیای دیوانه دیوانه دیوانه
زهره تکابنی
منبع:
اخبار روز
ویرایش و تأمل
از
ربابه نون
۱
هرمان کان
بنیانگذار نظریه ی ْسیستم هاْ می گوید:
«شاید بهترین راه برای تحمیل سیاست های مان این باشد
که
خود
را
قدری عصبی و احساساتی
نشان دهیم.
در
این
بازی
بازدارنده
در
مقایسه
با
کسی که عزمش را جزم کرده و پل ها را پشت سر خود خراب کرده
شانس بیشتری
برای کسب امتیاز
دارد.»
راستی
محتوای این رهنمود هرمان خان
چیست؟
۲
«شاید بهترین راه برای تحمیل سیاست های مان این باشد
که
خود
را
قدری عصبی و احساساتی
نشان دهیم.
برای پیدا کردن پاسخ به این پرسش
باید
دنبال ضد دیالک تیکی عصبیت و احساساتیت گشت.
ضد دیالک تیک عصبی و احساساتی
عقلی
است.
دیالک تیک غریزه (عاطفه و احساس و شور و شوق و هارت و پوت) و عقل (راسیونالیته)
توصیه هرمان خان به سران سیاسی امپریالیسم
ترک راسیونالیته و تقبل ایراسیونالیته
(ترک خردگرایی و تقبل خردستیزی)
است.
نماینده خردگرایی بورژوایی
بورژوازی آغازین
با
نمایندگانی از قبیل کانت و هگل و فویرباخ و غیره
بوده است.
بورژوازی واپسین و معاصر
دیری
است
که
تا
مغز استخوان
خردستیز
است.
خردستیزی
(ایراسیونالیسم)
را
فریدریش نیچه
(خاتم الفلاسفه بورژوازی واپسین)
تأسیس کرده است
که
در
دو جنگ ویرانگر جهانی و صدها جنگ منطقه ای جامه عمل پوشیده است.
مراجعه کنید
به
خردستیزی
و
گزارشات منتشر شده از جبهات جنگ های جهانی و منطقه ای
اگر
قضیه از این قرار است
و
امپریالیسم
خردستیزی
(ایراسیونالیسم)
را
بر
پرچم ایده ئولوژیکی خود
نقش بسته است،
پس
محتوای رهنمود هرمان خان چیست؟
هرمان کان
بنیانگذار نظریه ی ْسیستم هاْ می گوید:
«شاید بهترین راه برای تحمیل سیاست های مان این باشد
که
خود
را
قدری عصبی و احساساتی
نشان دهیم.
در
این
بازی
بازدارنده
در
مقایسه
با
کسی که عزمش را جزم کرده و پل ها را پشت سر خود خراب کرده
شانس بیشتری
برای کسب امتیاز
دارد.»
«شاید بهترین راه برای تحمیل سیاست های مان این باشد
که
خود
را
قدری عصبی و احساساتی
نشان دهیم.
۳
«شاید بهترین راه برای تحمیل سیاست های مان این باشد
که
خود
را
قدری عصبی و احساساتی
نشان دهیم.
در
این
بازی
بازدارنده
در
مقایسه
با
کسی که عزمش را جزم کرده و پل ها را پشت سر خود خراب کرده
شانس بیشتری
برای کسب امتیاز
دارد.»
محتوای این رهنمود هرمان خان
نمایش دوگانه ای از خردستیزی (ایراسیونالیسم)
است:
الف
خردستیزی با ماسک خردگرایی
(ایراسیونالیسم با ماسک راسیونالیسم)
امروزه
به
نیت عوامفریبی
این خردستیزی نقابدار
را
تحت عناوین خر رنگ کن زیر
به
خورد خلایق خر
می دهند:
۱
تحت عنوان لیبرالیسم
۲
تحت عنوان استبلیشمنت
۳
تحت عنوان نمایندگی ارزش های اروپایی ـ غربی
و
غیره.
ب
خردستیزی علنی، عریان و عربده کش
(ایراسیونالیسم برهنه و وقیح و بی شرم)
جورج ابن جورج
با
چکمه و دم و دستگاه تگزاسی ـ کاوبویی
با
اعلام جنگ صلیبی
با
تعیین محور شر
با
اعلام دوئالیسم هابیل و قابیل
(خیر مطلق و شر مطلق)
با
تقسیم بندی بشریت
به
دو «طبقه» دوست و دشمن
(با من و بر من)
سال ها قبل از ترامپ
همین واریانت ایراسیونالیسم
را
نمایندگی کرده است.
زهره
آن روزها
هنوز شیر می خورد.
به
همین دلیل
به
خاطر خسته نمی آورد
و
خیال می کند که ترامپ نوبر بهار آورده است.
دار و دسته جورج ابن جورج
در
جنایت و جنون
دستکمی
از
دار و دسته ترامپ نداشته اند.
همه نسبت های بد
که
زهره
در
ادامه این لاطائلات
به
ترامپ نسبت می دهد،
در
زمان جورج ابن جورج
و
حتی
در
زمان بیل کلبتین
انجام یافته اند.
۴
«شاید بهترین راه برای تحمیل سیاست های مان این باشد
که
خود
را
قدری عصبی و احساساتی
نشان دهیم.
در
این
بازی
بازدارنده
در
مقایسه
با
کسی که عزمش را جزم کرده و پل ها را پشت سر خود خراب کرده
شانس بیشتری
برای کسب امتیاز
دارد.»
تفاوت مهم قرن ۲۰ با قرن ۲۱
نه
تفاوت میان فیلم و فانتزی با واقعیت،
بلکه
وجود تضاد واقعی میان اردوی کار و اردوی سرمایه
در
قرن ۲۰
و
تشکیل تضاد بندتنبانی میان خردستیزی با نقاب و بی نقاب
در
قرن ۲۱
است.
بر
ضد جورج ابن جورج
بخش اعظم علمای امپریالیستی
و
حتی
بخش مهمی از فقهای امپریالیستی
به
منبر جهانی
رفتند
و
لب
به
انتقاد علنی
باز کردند.
اکنون
نیز
از
روزی که ترامپ
به
کاخ سفید وارد شده،
روزی
نیست
که
در
رسانه های همگانی و عخبار جهانی
تماتیزه نشود.
(موضوعیت کسب نکند.)
روزی
نیست
که
از
سردی رابطه مرکل و اتحادیه اروپا با ترامپ
گزارش داده نشود.
تضاد توخالی جدید
جای خالی آلترناتیو جدی
را
پر
می کند:
تضاد لیبرالیسم با پوپولیسم
(تضاد خردستیزی نقابدار با خردتسیزی علنی و عریان و عربده کش)
با
ماهیت طبقاتی امپریالیستی واحد.
اکنون
خلایق در جهان «آزاد»
بر
سر دو راهی زیر ایستاده اند:
یا
انتخاب خیلی خیلی دموکراتیکی نمایندگان خردستیزی نقابدار
و
یا
انتخاب نمایندگان خردستیزی بی نقاب
اگر
خلایق
خردستیزی علنی، عریان و عربده کش
را
انتخاب نکنند،
چاره ای
جز انتخاب خردستیزی نقابدار ندارند.
چون
عینا و عملا
آلترناتیو دیگری در دیدرس نیست.
یعنی
در
هر صورت
چاره ای جز سر کشیدن آش کشک خاله امپریالیسم نیست.
ادامه دارد.
خردستیزی علنی، عریان و عربده کش
(ایراسیونالیسم برهنه و وقیح و بی شرم)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر