۱۴۰۱ مهر ۱۲, سه‌شنبه

خود آموز خود اندیشی (۵۵۹)

Bild

شین میم شین

باب دوم

در احسان

حکایت اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۵۳)

بخش اول

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

سعدی در گلستان، این دیالک تیک زمینی را در آیینه زلال آسمان منعکس می کند:

خدا به انسان نعمت تنفس را عطا کرده است (داد)،

ولی انسان چیزی در عوض به خدا نداده است

و

خدا طلبکار مانده و مرتب طلب (ستد) خود را می طلبد.

 

تنها چیزی که انسان قادر به دادنش است،

 سپاس است و باید، به قول سعدی، برای هر دم و بازدم شکری تحویل خدا بدهد.

ولی انسان از عهده ادای دین خود برنمی آید.

 

سؤال

 

بدین طریق دیالک تیک انسان و خدا به دیالک تیک (۱) و توانگر تنزل می یابد و خدا هر تحقیر و توهین که دلش خواست نثار گدای درگاه خود می کند و طلب روزافزون خود را مثل نزولخوری به یادش می آورد و عذابش می دهد.

 

جواب

 

بدین طریق دیالک تیک انسان و خدا به دیالک تیک گدا و توانگر تنزل می یابد و خدا هر تحقیر و توهین که دلش خواست نثار گدای درگاه خود می کند و طلب روزافزون خود را مثل نزولخوری به یادش می آورد و عذابش می دهد:

اعملو آل داود شکرا و قلیل من عبادی الشکور

ای آل داود، سپاس مرا بجای آرید و بندگان سپاسگزار من انگشت شمارند!

 

سیری نا پذیری خدا از عبادت و اطاعت و شکرگزاری بنده ها از این دیالک تیک داد و ستد، از این دیالک تیک نعمت و سپاس سرچشمه می گیرد و خدا منتگزار و طلبکار همیشگی می ماند.

 

سؤال

 

دیالک تیک خدا و انسان، در فلسفه سعدی و حافظ، انعکاس (۲) ـ آسمانی دیالک تیک توانگر و گدا است.

 

جواب

 

دیالک تیک خدا و انسان، در فلسفه سعدی و حافظ، انعکاس انتزاعی ـ آسمانی دیالک تیک توانگر و گدا است.

 

سؤال

 

سعدی و حافظ انعکاس آسمانی ـ انتزاعی دیالک تیک توانگر و گدا را به شکل دیالک تیک  نعمت و (۳) بسط و تعمیم می دهند و از آن برای تشویق و حتی اجبار توانگران به احسان استفاده می کنند.

 

جواب

 

سعدی و حافظ انعکاس آسمانی ـ انتزاعی دیالک تیک توانگر و گدا را به شکل دیالک تیک نعمت و سپاس بسط و تعمیم می دهند و از آن برای تشویق و حتی اجبار توانگران به احسان استفاده می کنند:

به شکر منعم بودن و خواهنده نبودن، به شکر گدا نبودن، گدایان را از در مران.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر