سازمان اطلاعات و عملیات ویژه
(موساد)
محسن نامه
محسن وثوقی
«یاد داشت های یک شاهد»
(۵ تیر سال ۱۴۰۴)
درنگی
از
شین میم شین
محسن وثوقی
وقتی امنیت از درون فرومی‌پاشد؛
مردم پاسخ می‌خواهند، نه رجز
معلوم نیست که محسن وثوقی چگونه به این نتیجه رسیده است
که
«امنیت جمهوری اسلامی ایران از درون فروپاشیده است؟»
مگر با حمله ژاپن به امریکا در عملیات ناگهانی پرل هاربر،
امنیت امریکا از درون فروپاشید؟
مگر با حمله پهبادی ساواک اوکراین به پایگاه هسته ای روسیه
امنیت روسه از درون فروپاشید؟
ضمنا
مگر پس از این توطئه و قلع و قمع کلکتیو فرماندهان جمهوری اسلامی ایران
فرماندهی عرض اندام کرده است و رجز خوانده است؟
هدف موساد جامه عمل پوشاندن به رهنمود رزمی امیرالمؤمنین بود:
شبانه
یک تنه
زدن به قلب سپاه دشمن
و
بیرون رفتن از معرکه.
پدید آوردن هرج و مرج (آنارشی) جنون آمیز.
آنسان که اعصای سپاه دشمن
در ظلمات شب
همدیگررا لت و پار کنند.
ولی چنین پدیده ای در جمهوری اسلامی ایران رخ نداده است.
جمهوری اسلامی ایران
با متانت و خونسردی و فراست
در طرفة العینی
جای خالی فرماندهان شهید را پر کرده است
و
دست به حمله عصبی و عجولانه نزده است.
جمهوری اسلامی ایران
پس از ارزیابی اوضاع
اسرائیل را زیر آتش گرفته است.
آنهم
نه به طور خرکی ـ عصبی ـ نسنجیده ـ نیندیشیده، برنامه ریزی نشده،
بلکه بر عکس.
راسیونال و علمی و حساب شده.
جمهوری اسلامی ایران
نخست
اسرائیل را با تسلیحات پهبادی و ارزانقیمت و کهنه بیشمار و موج به موج
مورد حمله قرار داده است.
هزاران گلوله پدافندی صدها هزار دلاری ارتش اسرائیل
را
فعال کرده و تلف کرده است.
بعد
مرحله به مرحله
تسلیحات مخربتر غیر قابل انتظاری را شلیک کرده است
و
شهرهای مهم اسرائیل را به خرابات شام تبدیل کرده است
و
خرمن آفرین صاحبنظران بین المللی را درو کرده است.
محسن وثوقی از کدام رجز دم می زند؟
اگر خودش سودای غر زدن عصبی ـ الکی و عوامفریبانه در سر ندارد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر