ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿أَفَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنزَلَ إِلَيْكُمُ
الْكِتَابَ مُفَصَّلًا ۚ وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ
أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ
الْمُمْتَرِينَ﴾
[ الأنعام: ۱۱۴]
آيا داور ديگرى جز خدا طلب كنم و حال آنكه اوست كه اين كتاب روشن را بر شما نازل كرده است؟
و اهل كتاب مىدانند كه به حق از جانب پروردگارت نازل شده است.
پس، از شكآورندگان مباش.
این آیه کریمنه از زبان خدای کریم، بلکه از زبان خود کریم و یا مؤمنین در چالش و هماندیشی غیرمستقیم با اهل کتاب و اهل شک و تردید است.
محتوای این آیه کریم
را
فقدان آلترناتیو و بدیل بهتر برای خدا و خداپرستی و ایمان به حقیقت آیات الهی (قرآن کریم)
تشکیل می دهد.
محتوای این آیه، ضمنا تقویت فکری خویش از طریق تردید ستیزی در رابطه با حقیقت اسلام و حقانیت پیامبر اسلام است.
اسکپسیس (شک، تردید) و اسکپتیسیسم (تردیدگرایی)
از مفاهیم و مکاتب فلسفی رایج در جهان باستان کلاسیک (آنتیک) در فلسفه یونان باستان بوده است
و
احتمالا
از یونان به عربستان آمده است.
اسکپتیسیسم
(تردیدگرائی، شک گرایی) و نئواسکپتیسیسم
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/8317
نئواسکپتیسیسم و اسکپتیسیسم
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/4195
اسکپتیسیسم و نئواسکپتیسیسم
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/3658
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر