متا تحلیلی از «تحلیلی» که تحلیل نیست (۴)

 

تحلیلی

از

شین میم شین

 

شاه و روحانیت

(بهمن قاضی)

 

۱

جمهوری اسلامی نتیجه سیاست‌های آریامهری بود.

 

رابطه رضا شاه با روحانیت،

بسان رابطه همه سلاطین و خوانین برده داری و فئودالی در ایران و جهان با سران کنیسه و کلیسا و معبد و منبر،

رابطه ای دیالک تیکی بوده است.

یعنی 

رابطه ای مبتنی بر وحدت اضداد بوده است:

دیالک تیکی از همبایی و همستیزی بوده است.

 

مذهب

ایده ئولوژی طبقه حاکمه برده دار و فئودال بوده است

و

روحانیت 

ایده ئولوگ ارگانیک طبقه حاکمه.

 

دیالک تیک اشرافیت برده دار و فئودال با روحانیت،

فرمی از بسط و تعمیم دیالک تیک زیربنای اقتصادی و روبنای ایده لوژیکی بوده است.

این رابطه دیالک تیکی در اشعار و آثار سعدی به وضوح دیده می شود:

اعضای طبقات حاکمه برده دار و فئودال

روحانیت 

را

گدا تصور می کنند و حتی بر زبان می رانند.

 

سعدی

(شیخ و فقیه سرشناس شیراز)

 را

غلامان سعد ابن زنگی

بارها با فحش و پرخاش و چوب و چماق، بسان گدایی از حوالی قصر شاه رانده اند.

 

منفوریت روحانیت برای طبقات حاکمه برده دار و فئودال

اما

فقط یک روی مدال دیالک تیکی طبقه و نماینده است.

 

روی دیگر این مدال دیالک تیکی

 حمایت عمیق طبقات حاکمه از روحانیت و مذهب بوده است.

آثار و اشعار همین سعدی و حافظ 

را

همین طبقات حاکمه برده دار و فئودال

 زر وارگی بخشیده اند و به خورد توده داده اند.

 

شهرت «ملی» و بین المللی سعدی و حافظ

به دلیل حمایت طبقات حاکمه از ایده ئولوگ های ارگانیک خویش بوده است.

 

هزینه تحصیلات دانشگاهی سعدی را دربار سعد ابن زنگی به عهده داشته است.

سعدی

برای طبقه حاکمه برده دار و فئودال،

شبیه هابرمس برای طبقه حاکمه سرمایه دار (بورژوازی امپریالیستی) بوده است.

فقط کافی است، که نظری به جوایزی بیندازیم که امپریالیسم جهانی به هابرمس داده است:

 

 

یورگن هابرمس
(متولد ۱۹۲۹دوسلدورف)
جامعه شناس و فیلسوف آلمانی
از نمایندگان تئوری انتقادی
(مابعد مکتب فرانکفورت)
پیوند دهنده ماتریالیسم تاریخی با پراگماتیسم آمریکائی، با تئوری توسعه پیاگت و با روانکاوی فروید
از پیروان تئوری دیسکورس اخلاق و حقوق کارل اوتو اپل
نماینده تئوری عمل مبتنی بر بحث
از فلاسفه بورژوائی معاصر

جوایز دریافتی هابرمس
سال نام جایزه ها
1980 جایزه تئودور آدورنو
1985 جایزه خواهران شول
1986 جایزه گوتفرید ویلهلم لایب نیتس
1987 جایزه زورنینگ دانشگاه کوپنهاک
1995 جایزه کارل یاسپرس
1999 تئودور هویس
2001 جایزه صلح تجارت کتاب
2003 جایزه پرینس فون آستورین
2004 جایزه کیوتو (50 میلیون ین)
2004 جایزه افتخاری هولبرگ (5700000 یورو)
2005 جایزه هولبرگ (520 هزار یورو)
2006 جایزه برونو کرایسکی
2006 جایزه دولت نورد راین وستفالین
2008 جایزه اروپا (۵۰۰۰۰ یورو)

ادامه دارد.