فرهنگ مفاهیم فلسفی (پ) پاتریستیک

  

پروفسور دکتر مانفرد بور

برگردان

شین میم شین

  

۱

·    پاتریستیک به آموزه های (تعالیم) تئولوژیکی ـ فلسفی اکلکتیکی سران و معلمان کلیسا از قرن اول میلادی (بنیانگذاری کلیسای کاتولیکی) تا قرن هفتم و هشتم میلادی (شروع اسکولاستیک) اطلاق می شود.

 

۲

·    نمایندگان پاتریستیک با عاریه گرفتن افکار از مکاتب فلسفی پیشین به بنیانگذاری دگم های کلیسای کاتولیکی می پردازند.

·    (دوره اول پاتریستیک، از قرن اول تا قرن چهارم میلادی)

 

۳

·    نمایندگان پاتریستیک بر مبنای دگم های فوق الذکر، سیستم دگماتیکی مسیحیت را برپا می دارند

·    (دوره دوم پاتریستیک، از قرن چهارم تا قرن پنجم میلادی).

 

۴

·    منابع پاتریستیک به شرح زیر بوده اند:

 

الف

·    فلسفه افلاطون

ب

·    فلسفه فیلون

پ

·    استوئیسم

ت

·    نئوافلاطونیسم.

 

۵

·    بنیانگذاران پاتریستیک، برای اولین بار، مطلق بودن مسیحیت را اعلام کردند و شریعتی را بنیان گذاشتند که تا امروز حفظ شده است.

 

۶

·    مشخصه پاتریستیک، این است که آن، بر خلاف اسکولاستیک، مسیحیت (فقه، تئولوژی) را از فلسفه جدا نمی کند.

 

۷

·    در قاموس پاتریستیک، اعتقاد مسیحی و روایات فلسفی یکی تلقی می شوند.

 

۸

·    نمایندگان پاتریستیک به شرح زیر بوده اند:

 

الف

·    ترتولیان

ب

·    کلمنس

پ

·    اوریگنس

ت

·    و بویژه آگوستین.

 

۹

·    به لحاظ تاریخی ـ فلسفی، فلسفه قرون وسطی با پاتریستیک آغاز می شود.

 

پایان