خود آموز خود اندیشی (۱۱۱۵)

       

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت چهارم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۵ ـ ۸۶)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

  

شنیدم که پیری شبی زنده داشت

سحر دست حاجت به حق برفراشت

معنی تحت اللفظی:

پیری که شب زنده داری کرده بود، سحرگاهان دست حاجت به درگاه خدا بلند کرد.

 

سعدی

در این بیت شعر،

دیالک تیک داد و ستد

را

به شکل دیالک تیک شب زده داری و حاجت خواهی بسط و تعمیم می دهد.

دیالک تیک داد و ستد

یکی از مهم ترین دیالک تیک های کریم در قرآن است.

کریم

ضمنا

داد (عدالت) را بر پایه همین دیالک تیک داد و ستد، تعریف و تعیین می کند.

داد = دادن چیز درخور ستد.

کریم

شاید یک میلیون بار  در خاتمه هر آیه، اعلام کرده باشد که خدا دادگر است و به ازای هر ستدی (کار خیری) داد درخور و حتی فراتر از درخور می کند

 و

 به اندازه پوسته هسته خرمایی بیداد بر کسی روا نمی دارد.

 

ادامه دارد.