ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ
وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاءَ ظُهُورِكُمْ ۖ وَمَا نَرَىٰ
مَعَكُمْ شُفَعَاءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاءُ ۚ
لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ﴾
[ الأنعام: ۹۴]
هرآينه، تنها تنها، آن سان كه در آغاز شما را بيافريديم، نزد ما آمده‌ايد در حالى كه هر چه را كه ارزانيتان داشته بوديم پشت سر نهاده‌ايد و هيچ يك از شفيعانتان را كه مى‌پنداشتيد با شما شريكند همراهتان نمى‌بينيم.
از هم بريده شده‌ايد و پندار خود را گمگشته يافته‌ايد.
کریم
در این آیه،
صحرای محشر را تصور و تصویر می کند.
بشریت برخاسته از گور با شنیدن صدای صور (شیپور) اسرافیل
تنها و بیکس و بی پناه و سر در گم و مات و مبهوت در برابر خدا قرار دارد.
﴿۞ إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَىٰ ۖ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ
الْمَيِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ ۖ
فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ﴾
[ الأنعام: ۹۵]
خداست كه دانه و هسته را مى‌شكافد، و زنده را از مرده بيرون مى‌آورد و مرده را از زنده بيرون مى‌آورد.
اين است خداى يكتا.
پس، چگونه از حق منحرفتان مى‌كنند؟
کریم
در این آیه،
روند رشد درخت و میوه و سنبل و خوشه و غیره از دانه و یا هسته
را
مثلا رویش نخل و خربزه و گندم و غیره از هسته خرما و خربزه و دانه گندم و غیره
را
برای توضیح دیالک تیک زنده و مرده
به خدمت می گیرد.
منظور کریم
دیالک تیک حیات و ممات (دیالک تیک مرگ و زندگی، دیالک تیک مردن و احیا شدن) به اراده الهی است.
کریم
این روند دیالک تیکی را نه روندی طبیعی، بلکه روندی ماورای طبیعی (الهی) جا می زند
و
انتظار دارد که خلایق با توجه به این خرافه ایمان بیاورند.
﴿فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ﴾
[ الأنعام: ۹۶]
شكوفنده صبحگاهان است و شب را براى آرامش قرار داد و خورشيد و ماه را براى حساب‌كردن اوقات.
اين است تقدير خداى پيروزمند دانا.
کریم
در این آیه،
از دیگر هنرهای خدا پرده برمی دارد:
کریم
دمیدن سحر را امری ماورای طبیعی (الهی) جا می زند.
دلیل پیدایش شب را اراده الهی برای استراحت موجودات
و
دلیل پیدایش مهر و ماه به اراده الهی را امکان پذیرسازی محاسبه زمان
(تمیز مدت زمان لازم برای شب و روز، هفته و ماه و سال).
ضمنا
هندوانه ای زیر بغل الله می چپاند.
کریم
چنان وانمود می کند که انگار نخست بشر خلق شده، بعد مثلا شام و سحر و مهر و ماه برای بشر خلق شده اند.
وقتی گفته می شود که دین، شعور وارونه ای است.
به همین دلایل است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر