دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۶۴۳)

 

پروفسور دکتر 

ولفگانگ ایشهورن
اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت 

و دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)

برگردان
شین میم شین 

قاعده مندی

۱

·    قاعده مندی بیانگر همگونی فرمال در بروز پدیده ها و امور معین در توسعه گروه ها و در رفتار آنها ست.

۲

·    قاعده مندی ها در حیات جامعه، فرم نمودین تعین مندی (دترمینه) عینی توسعه جامعتی اند.

۳

·    بروز قاعده مندی ها یا در فرم مستقیم (بی واسطه) و یا در فرم باواسطه بنا بر الزامات عینی صورت می گیرد.

·    منظور از بروز قاعده مندی در فرم باواسطه، بروز مبتنی بر هنجارهای (نرماتیوهای) اخلاقی و حقوقی طرز  رفتار است.

۴

·    شناخت قاعده مندی ها، پیشمرحله مهمی برای شناخت قانونمندی ها ست.

·    (قانونمندی یعنی جریان روندها و یا حالات بر اساس قوانین ذاتی آنها.

·    هر قانونمندی همواره کلیتی از قوانین را در برمی گیرد که خود را هنوز در تأثیرگذاری قانونمندی به وضوح،  برملا نساخته اند و بدان خصلت گرایشی اعطا کرده اند. مترجم)

۵

·    تشخیص و تعیین قاعده مندی ها در پژوهش امپیریکی (تجربی) سببی برای بررسی های ژرفنده (عمق یابنده) علل این قاعده مندی ها و شرایط بروز آنها ست.

۶

·    به بررسی شرایط لازم برای بروز قاعده مندی ها باید توجه خاصی مبذول داشت.

۷

·    تغیر (واریابیلیته) این شرایط لازم برای بروز قاعده مندی ها، معیاری برای اعتبار عام ممکنه قاعده مندی تشخیص داده شده است.   

۸

·    قاعده مندی های معتبر العام چه بسا توجیهی بر وجود پیوندهای قانونمند مفروضند. 

۹

·    اما تفاوت قاعده مندی ها با قانونمندی ها فقط بنا بر درجه اعتبار عام آنها نیست.

۱۰

·    قاعده مندی ها می توانند در مغایرت با قانونمندی های اجتماعی که بیانگر پیوندهای ضرور (جبری) و ماهوی برای سیستم اجتماعی مورد نظرند، هم بیانگر پیوندهای ماهوی باشند و هم بیانگر پیوندهای فرعی.

۱۱

·    قاعده مندی هایی که بیانگر پیوندهای فرعی اند، به پدیده های جانبی  (حاشیه ای) سیستم ها و روندهای اجتماعی مربوط می شوند.

ادامه دارد.