جدایی

محمد زهری
جدایی
«مشت در جیب»

بچه ها،
بچه ها،
دخترا،
پسرا،
همه جای دنیا
چه سفید،
چه سیا،
همه شون یک جورن
همه شون هم زورن
همه شون شش خونه بازی می دونن
همه شون حرفای هم را می خونن

خونه ها مال خداس
مال من، مال تو نیس
خونه ها مال ماهاس
اما تا قد می کشه روز دراز
خونه ها قسمت میشه

یکی تو خونه ی سیا
یکی تو خونه ی سفید
یکی تو خونه ی زن
یکی تو خونه ی مرد

یکی تو خونه ی «من»
یکی تو خونه ی «تو»
بعد دیگه، نخود نخود
بازی شیرین شش خونه تموم
هر کی رفته خونه ی خود.

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری